Goedemorgen
Vanaf de zevende verdieping van het ziekenhuis zag ik de vroege zon boven de huizen van de stad.
Kortom, onmenselijk vroeg in de ochtend, toen een verpleegster, gehuld in het wit de kamer binnenzeilde.
'Goede morgen, lekker geslapen?' Ongetwijfeld zette ze een geroutineerde, lieve glimlach op, maar die bleef verborgen achter het verplichte mondkapje.
In mijn hoofd vormde zich de onvriendelijke versie van mijn antwoord: "Goed geslapen, met honderd keer wakker gemaakt te worden voor al die controles en dan in de ochtend dat verpleegster-kippenhok hier recht voor de deur? Goed geslapen? Ben je helemaal gek geworden?"
Maar uiteindelijk doen de dames gewoon heel vakkundig hun werk en aangezien bovendien het spreken van een stel volzinnen achter elkaar nog te moeilijk was, beperkte ik mij tot de vriendelijke versie van het antwoord: "Goede morgen. Goed geslapen? Ach, het kon beter…"
