18-06-2018 .. Boekrecensie Koppzorgen van Judith Evelien
Ook al ben je geen Kopp (Kinderen van ouders met Psychische Problemen) dan nog zijn de emoties herkenbaar. Het verdriet van de teleurstellingen die de dochter keer op keer moet incasseren zijn zó voelbaar omschreven.
Het boek beschrijft de relatie tussen moeder en dochter vanuit het gezichtspunt van de dochter en het is intens. De onvoorwaardelijke liefde tussen moeder en dochter voert de boventoon. Ondanks alles wat haar moeder het gezin aangedaan heeft en doet in het boek.
De wanhoop van de dochter is haast tastbaar en hoorbaar en ondertussen doet het overlevingsmechanisme de rest om haar leven een beetje in stand te houden met de liefde en steun van haar vader en zijn vrouw.
Een mooie, empatische dochter die er alles probeert aan te doen om haar moeder een gelukkig leven te geven, maar ook concludeert dat haar moeder het zelf moet willen.
Een integer en mooi boek waarin vooral het middengedeelte haast beklemmend is.
Afgewisseld met gedichten en de Brief aan mijn lichaam is prachtig !
Een andere recensie van Encaustichris: 
