Echt het gemiereneuk, het elkaar niet gunnen, het klagen omdat je niet weet wat je anders moet, het de ander de wet voor schrijven en dingen willen verbieden.

Ik weet het niet hoor,maar voor een zogezegd ontwikkeld diersoort valt de mens mij vaak vies tegen.

Was het leven niet ooit  geven en nemen. Werd het toen niet nemen en geven en later samen zullen we alles delen, ikke ietsje meer dan jij.

Tegenwoordig zijn we beland op het niveau van:

"Das mijn auto!"

"Ja maar Jantje je speelt er nu niet mee." 

"Das mijn auto!"

"Maar Jantje je was toch lekker aan het spelen op je Mobieltje, laat Pietje even met je auto spelen. je kunt toch niet rijden en whatsappen."

"Das mijn auto en mijn telefoon en ik bepaal zelf of ik app en rij en mogelijk iemand dood rijdt!"

Ik ben de mens  tegenwoordig steeds vaker kotsbeu. Men kan niks meer hebben van elkaar, maar wil steeds meer hebben voor zichzelf. 

Naar elkaar luisteren, je in een ander verplaatsen, je beseffen dat jij het goed hebt (zelfs al heeft die ander het beter) en ervoor zorgen dat je (als het even kan) meer geeft dan neemt. 

Of sterft ze voor die tijd al uit, dat lost het probleem namelijk ook op.