Ze zijn weer helemaal terug, de platenspelers!
Heel vroeger was het zo, dat je een geluid alleen kon horen op het moment zelf. Als de geluidsgolven weg waren, kon je het geluid nooit meer horen. Gelukkig kwam toen de uitvinding van de platenspeler en de bandrecorder. Opeens kon men van alles horen, en zo vaak als je zelf wilde.
De muziek die gespeeld werd, zette de microfoon om (in de opnamestudio's) in elektrische signalen. Die signalen werden versterkt en op een band opgenomen. Er werd nog wat aan gesleuteld en daarna werden de trillingen op een kunststofplaat gezet. De golfvormige groeven werden erin gemaakt door een trillende naald. Van die plastic plaat werden metalen matrijzen gemaakt (mallen). Zo konden ze de plastic platen maken, die je van allerlei muzieksoorten in de winkel kon kopen.
In 1877 de platenspeler uitgevonden, door Thomas Edison. Het was een groot ding die je met de hand aan moest slingeren! Er kwam raar en krassend geluid uit. Later werd dat geluid natuurlijk veel mooier!
Je kon (en tegenwoordig kán) de grammofoon aanzetten zodat de draaischijf (draaitafel) ging draaien. Een elektromotortje onder die schijf, zorgde daarvoor! Dat draaien kon in verschillende snelheden, je had kleine singels maar ook grotere langspeelplaten.
Er zat een naald aan het einde van de arm, die zette je voorzichtig aan het begin (de buitenrand) van de draaiende plaat. De naald volgde de geluidsgroeven en trilde mee. Die trillingen veroorzaakten zwakke elektrische signalen, die naar de versterker gingen, waar de signalen werden omgezet naar geluidsgolven..
Foto: ponce_photography
Ik draaide vroeger singletjes die ik zelf gekocht had in de platenwinkel, bijv. Grease, maar draaide ook lp's met sprookjes Ken jij nog die rood gekleurde singeltjes? Ik had er daar ook een paar van, o.a. van de wolf en de zeven geitjes!
Welke platen draaide jij vroeger?
