Deel 18 in mijn vervolgverhaal over de whisky #fles die wel een zeer interessante #mijn gevonden is. Dit verhaal is door medeschrijvers opgepakt en je kunt vervolgstappen en andere routes lezen via: Het verhaal van Hans van Gemert of van Dewaputra
Wil je vanaf deel een lezen, klik dan hier
#schrijven ,#vervolgverhaal ,#aansluitverhaal ,#lamp , #stalagmieten , #stalactieten, #Destilleren ,#Stoken , #licht , #Mine , #Twijfel , #wellness
Een paar minuten later liggen we heerlijk ondergedompeld in een stomend bad. Door een vernuftig systeem wordt er heet water toegevoerd vanuit het bekken met de brandende fosfor. Koud vuur? Nee echt niet!
De wanden zijn glad en uitgesleten naar menselijke vorm, hoe lang liggen hier al mensen te genieten van wat die grot te bieden heeft? Is dit sinds het ontstaan van de mijn of zijn hier eerder mensen geweest. De primitieve tekeningen op de wand van de rots laten je vermoeden dat de grot al heel erg oud is. Toch weet ik niet meer, wat hier nu echt en wat hier de schijn op moet houden.
In ieder geval heeft minstens een deel van de bewoners van deze grot het erg goed. Druipend klim ik het bad uit om te kunnen gaan genieten van de beloofde massage. Vanachter een kamerscherm wordt geroepen: Ga maar vast op de behandeltafel liggen, ik kom er zo aan.
Ik pak een grote handdoek van het rek en ga liggen op mijn buik. Niet veel later voel ik hoe een paar sterke handen mijn schouders raken, even een kneepje om te laten merken dat het begint. “Ik ben Fiona” zegt ze en verder niets. Jemig, voor een Fiona heeft ze klauwen waar een leeuw jaloers op zou worden. Een paar keer ontsnapt mij een kreun of een half ingehouden au! Ze pakt zowel mijn schouders, armen rug als benen aan en wanneer ze klaar is mag ik blijven liggen om nog na te kunnen genieten van een warme pakking. “Ik ben over 20 minuten bij u terug om dat weg te halen, uw metgezel is nu aan de beurt”.
Dit deel, daar zou ik prima aan kunnen wennen, evenals het eten en de gemoedelijke sfeer in die grote hal. Toch vermoed ik dat dit niet alles is, er is een schaduwkant aan dit verhaal en ik weet niet of ik die wil kennen.
Mijn gedachten worden wazig en ik val weg in een diepe slaap. Weer komen er onrustige dromen van de mijn, maar ook van whisky, wietplantages en nu ook dames die een dubieuze rol spelen in het geheel. Veel later dan gepland wordt ik wakker gemaakt. “zo, het heeft even geduurd, maar hier ben ik weer. Ik hoop dat jullie helemaal zijn opgefrist, de douches zijn daar achter, en er ligt een stel frisse kleren voor jullie klaar. Denk er wel aan dat je je oude kloffie meeneemt, want het kan zijn dat je die nodig hebt in de mijn”.
Ik besluit het helemaal andersom te doen, de vieze kleren trek ik weer aan en de schone doe ik in de rugzak die ook klaar ligt. Mijn telefoon en horloge zitten daar al in. We zijn er klaar voor. Jos staat ons al op te wachten bij de ingang van de grot. “Zo, heeft Fiona jullie verwend?”
“Ja heerlijk” Hoor ik net iets te enthousiast naast mij zeggen. Ik kijk opzij en zie een rood hoofd. Die heeft duidelijk zijn draai hier in de mijn gevonden. “Ik moet zeggen dat ik ook genoten heb, laat die opdracht maar komen”.
