Coronavirus en zzp'er.

Gelukkig heb ik het nog niet en dat hoop ik ook zo te houden.
Juist op het moment dat je denkt alles weer voor je bedrijf op te kunnen pakken is er een virus dat alles teistert.
Alle ondernemers, met name de zzp'ers, zijn gedupeerd. Dan heb je ook nog Minister Eric Wiebes die van die achterlijke uitspraken doet. Zijn woorden: "De ongeveer een miljoen zelfstandigen zonder persoon (zzp'ers) in Nederland hoeven niet te rekenen op extra financiële steun van de overheid vanwege het coronavirus". Het zal voor veel zzp'ers een teruggang in inkomsten betekenen. Daar hebben zij ook een beetje zelf voor gekozen.
Dit maakt mij enorm boos, woedend. In een periode waarin de arbeidsmarkt op een laag pitje stond was ik aan het werk voor een uitkering. Ik moest elk optreden die ik deed opgeven en werd gekort door het krijgen van een fles wijn. Daar er geen werk te vinden was, besloot ik om van mijn hobby, zingen, mijn werk te maken. Het was nogal een risico, want het is juist een branche waarin je geen zekerheid hebt. Ik ben wat nevenactiviteiten erbij gaan doen en dat ging allemaal prima.

In deze branche is ook jaloezie enorm aanwezig. Veel gunnen een ander het licht niet in de ogen en doen écht rare dingen.
Ze maken je zwart en proberen je met de grond gelijk te maken. Door dit totaal te negeren, al is dat best wel moeilijk, krabbel ik langzaam weer omhoog. Ik wist 14 jaar geleden al dat het een harde wereld was en dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is. Toch heb ik na 9 jaar besloten om in het diepe te springen en de uitdaging aan te gaan.
Een pandemie is iets waar niemand in eerste instantie rekening mee houdt, toch?
Groningen, de provincie waar ik in woon, is als laatst getroffen door de virus. Het virus dat het gesprek van de dag is, maar niet alleen in Nederland, nee het is wereldwijd. Maakt het mij angstig? Nee, niet voor mezelf. Ik eet en drink gezond, ben nog vrij jong en heb geen andere gezondheidsklachten. Mocht het mijn ouders overkomen dan zal ik me wel zorgen gaan maken. Mijn vader is bijna 63 jaar, zwaar hartpatiënt, diabetes en heeft last van huidkanker. Mijn moeder is net 58 jaar, last van fibromyalgie, haar longen zijn niet perfect en heeft ook kans op COPD.

Ik weet van een aantal mensen dat ze symptomen hebben en dat ze worden onderzocht. Van één persoon weet ik dat hij inmiddels positief is getest. Op één of andere manier maakt het mij wat alerter en let ik zelf op bepaalde dingen. Is er iets anders, is mijn ademhaling wel goed, heb ik geen koorts, hoe voelt mijn keel, is het niet rauw, hoe gaat het slikken.
In mijn vriendenkring hebben ze dit openbaar op Facebook gezet. Zal iedereen dat doen/durven? Of zouden zich schamen of bang zijn hoe hun omgeving gaat reageren? Wat zouden jullie doen?
Als ik besmet zou zijn dan zal ik het in ieder geval wel openbaar maken, want schamen is nergens voor nodig en je hoeft je ook niet schuldig te voelen. Het is je nu overkomen en je moet ervoor zorgen dat je snel beter wordt. Pak het op de juiste manier aan.
Mijn optredens en figuratieklussen zijn deze maand allemaal geannuleerd. Dat houdt dus in, geen inkomsten. Klagen zal ik zeker niet doen, want ik weet dat ik niet de enige ben. Ik wens iedereen heel veel sterkte en heb ongelooflijk veel respect voor hen die in de zorg werken. #coronavirus #stayhealthy