Ik haak af... en brei verder
Een blik in mijn handwerkmandje doet me meteen de juiste bol pakken. Omdat ik weiger aan meteorologisch gedoe mee te werken, begint voor mij de lente pas over drie weken, dus is het voor mij nog winter. Bij winter past wol. Lekker kriebelig en warm.
En Frutsel houdt woord, ze laat steekjes vallen. Dat het nou net de klaproos moet zijn die eronder lijdt, mag mij niets uitmaken. Het doet me genoeg dat ze het allemaal overheeft voor mij, ik kan dan lekker aanhaken en er op voortborduren. De steken die zij averechts heeft opgezet, weer recht breien, doorsteken, overhalen, doorhalen en af laten gaan. Ik pak mijn pennen en naalden en ga opgetogen ijverig aan de slag. Ik hervind mijn vorm. Weldra is het eerste werkje klaar en kan ik uitkijken naar de volgende misser van deze of gene.
