We zullen maar meteen met de deur in huis vallen. We hebben er een uitgebreid groepsgesprek over gevoerd en zijn het erover eens dat dit de plaats is waar het recept het beste tot uiting kan komen. De kok moet afgesloten zijn voor invloeden van buitenaf, dus beslist niet de beschikking hebben over een laptop, i-pad of andere apparaten waar hij via het internet informatie op kan zoeken. Hij moet als het ware regelrecht uit een modeblad voor horecakleding komen lopen, met een gesteven koksmuts en zo'n witte jas met een onzichtbaar kraagje. Dat geeft de indruk dat hij best wel weet waar hij mee bezig is. Dat hij loenst is mooi meegenomen, dat voorkomt een te heldere kijk en dat hij de beschikking heeft over een poppenfornuisje is ideaal. Kleine pannetjes, voor kleine piepers, komen we ook eens van onze pietepeuterige voorraad krieltjes af. De grote oren is een must, dus niet alleen de plaats, ook de persoon is uitermate geschikt.

Het recept: Men neme een half pond krieltjes, zet ze op met weinig water, heel summier koken, op het poppenfornuis levert dat geen probleem op, ze zijn gaar genoeg als je er een breinaald dikte knopspeld in kunt steken. Haal ze uit de pan, giet af en snij er flinterdunne schijfjes van. Neem vervolgens een wattenstaafje, haal het door het oor van de loensende kok, schraap het smeer secuur van het stokje, dit ter voorkoming van pluisjes, dat is zo smerig en bederft het eindresultaat. Vermeng met een snufje zout, pers een kwart teentje knoflook uit, bak dit mengsel in een koekenpannetje droog. Leg de aardappelschijfjes in een ovenschaaltje, verdeel het uitgebakken mengsel over de schijfjes, besprenkel het met een olie naar keuze en schuif het in het oventje. Minimaal achtenveertig uur wachten voor het beste resultaat. Nu hoef je alleen nog een paar chipszakken te vullen en te roepen: Aan tafel.


schrijfuitdaging
Loading full article...