'Mam, wat is er grappig aan om een paracetamoltabletje met terrasreiniger in te nemen?'
'Niets, volgens wie moet dat een grap zijn?'
'Chantal.'
'Ik denk dat ze het sarcastisch bedoelde.'
'Nee hoor, zo is Chantal niet. Ik begrijp haar meestal wel, en zij mij ook, toen ik haar vertelde over een halve gehaktbal tussen brood en met een keukenpapiertje eronder, tegen de vette vingers, begreep ze me zonder verdere vragen en ze deed ook helemaal niet moeilijk toen ik haar vertelde dat ze net klonk als iemand die een hele eierdooier ineens doorgeslikt heeft.'
'Ach lieverd, ga nu maar slapen, morgen is het weer vroeg dag.'
'Mam, er is me nog zoveel onduidelijk.'
'Vertel, misschien kan ik je wel een en ander uitleggen.'
'Wat deed je mobiel bij Chantal? Zij zei dat het was omdat je je telefoonrekening wou drukken, maar je belt toch altijd prepaid?'
'Ja, die telefoonrekening is één van de woorden die voor de maand november gebruikt moesten worden.'
'Aha, nu wordt het me duidelijk. Je hebt zeker weer zo'n verwarrende vervolgreeks gemaakt met steekwoorden?'
'Ja.'
'En het opgerolde vloerkleed? Dat was volgens Chantal voor hazelnootkleurige muisjes... zeker ook te maken met die steekwoordenonzin. Er zijn helemaal geen muizen, hè?'
'Nee lieverd, gelukkig niet, maar morgen is het een nieuwe maand, hopelijk zijn we dan ook verlost van de vele regenbuien. Zal ik het licht uitdoen? Kan je lekker slapen.'
'Ja, mam, doe dat maar.'
'Welterusten lieverd.'
'Trusten en tot morgen, mam.'
Ik klik het schemerlampje uit. Het is zo donker dat ik geen hand voor ogen kan zien. Op de tast zoek ik naar een lichtknopje maar besef dan dat dat helemaal niet meer hoeft. Eindelijk de laatste dag van de maand, eindelijk mag het donker blijven.
