Draaimolen
De enige afwisseling bestond in de verschillende kinderen die er hun rondje op meedraaiden. En dat waren er meestal niet eens zoveel. Het overgrote deel van de belangstelling ging uit naar het kleine botsautoveldje aan de ene kant van het zaaltje en een grote ballenbak aan de andere kant. In de oversteek van het één naar het ander vormde de kleine draaimolen voor een enkeling nog een soort tussenstation.
Het was misschien anders geweest, als niet de kindervoetjes zelf, maar een motortje de draaimolen in beweging had gezet. Of als uitbundig knipperende lichtjes de belangstelling hadden kunnen aanwakkeren. Hoewel gekleurd, zo’n dertig lampjes, weinig meer dan lichtpuntjes oefenden daarvoor te weinig aantrekkingskracht uit.
Het waren niet alleen eentonige rondjes voor de vastgeketende paardjes, ze waren meestal nog erg eenzaam ook.
Het waren, grappig genoeg, de kinderen zelf die voor verandering zorgden, zij wisten de eenzaamheid, hoe kort ook, te doorbreken Toen even een drietal kinderen hun rondjes ging draaien nam de belangstelling flink toe. Enkele seconden later hadden alle paarden een berijder gekregen.
Het was meestal niet van lange duur. En dan zakte de draaimolen terug in de betrekkelijke rust van enkel een vrolijk draaimolenwijsje, dat onophoudelijk uit de luidsprekers naar beneden dwarrelde.
then €5.99/month after 14 days
Start your 14-day free trial now to publish your sponsored content. Cancel anytime.