Een helpend handje
Vermoeid en hulpeloos zag ik hem staan, precies tussen het tuinpad en de rozen, vlak bij het lange gras. Een kabouter, en zo vaak zie je die niet.
Het is iets om gelukkig van te worden, hoewel het manneke zelf er niet zo vrolijk bij stond.
'Kan ik iets voor je doen, misschien?'
Het kaboutertje keek me vermoeid aan. ‘Het is zo’n werk en ik ben al zo moe!’ Met een vaag gebaar wees hij naar de stoffige grashalmen achter hem. ‘Ik moet ze nog allemaal schoonmaken, en mijn emmertje is bijna leeg. Het valt me niet mee.’
Hij liet me het emmertje zien. Inderdaad, bijna leeg. Logisch, in de bodem zat een kleine scheur, waardoor al het water eruit kon lekken. Gelukkig had ik een oplossing.
Loading full article...
Top work, could visit a little more.