Met Caspar op mijn arm probeer ik mijn hoed in te halen, als ik er bijna ben pakt een windvlaag hem weer op, deze keer wordt hij opgevangen door een jongen met een petje. 
Hij brengt de hoed.
 “Bedankt” 
Tegelijkertijd rent een grote groep kinderen ons voorbij en vlak voor me zie ik een amfibiebus op het strand.
Wat een leuke vakantie attractie, er wordt omgeroepen dat je gratis mee mag varen.
Achter de kinderen aan rennen ook volwassenen,  het opvallende oudere echtpaar is er ook bij. 
Meteen is het terras van ‘ de Zeester’ helemaal leeg.

“he mam, wil je mee?”  hoor ik opeens mijn dochter naast me.
“Nee, ik niet, zeker niet met die kleintjes van jou, maar nu ik zie dat het terras leeg is wil ik jullie wel trakteren.
Melanie, wil je een ijsje van oma?”

wordt vervolgd