Hieronder staat deel 5 van mijn vervolgverhaal. Dit verhaal past in de 140 W van juli en in de schrijfuitdaging zomer 2018.
Desiree en ik gingen aan de slag. We moesten echt opschieten. Straks stroomt het terras van de Zeester vol met hongerige gasten. We zijn gewend om hard te werken. Omdat we dit vaker doen, weten we precies wie wat doet.
De aardappelblokjes voor de huzarensalade waren gaar. Ik stapte naar buiten met de pan. Het water werd opgevangen in een grote ton. Nadat het water was afgegoten, tilde ik de pan weer omhoog en plots zag ik een figuur in de verte. Ik zag alleen zijn rug en ik riep Desiree.
'Wie is dat?
'Dat is Karel. Hij moet erop letten dat er niet stiekem wordt gesexed in de duinen. Nou ik weet wel beter. Iedere dag treft hij een stelletje aan en hij doet lustig mee.'
We liepen naar binnen en ik was blij dat het ooglapje niet was.
