Van de week had ik een heerlijke stoofschotel gemaakt. Daar had ik couscous bij geserveerd. De couscous ging niet helemaal op. Weggooien is makkelijk - maar het is zonde. Invriezen kan altijd, maar ik moet eerlijk bekennen dat het dan uit het zicht verdwijnt. Na een paar maanden is het ook niet meer zo lekker. Daarom gebruik ik het liever direct. 

Ik heb al eens couscousbitterballen gemaakt met een restje couscous. Dat beviel ons wel. Gisteren bedacht ik een andere manier van restverwerking. Je kan het eten als tussendoor of voorgerecht. Of als gezonde snack of als borrelhapje op een feestje. 

Ik zou het niet meegeven naar school of meenemen naar kantoor. Koud zijn ze niet echt lekker. Opwarmen in de magnetron lijkt mij ook geen succes. Ik heb geen magnetron, dus kan dat niet testen. Maar het lijkt mij zo. Dan verdwijnen ze alsnog in de prullenbak. Missie niet geslaagd. 

Ik had nog vitapep - zijn kleine smaakpaprika's - in huis. Grote en kleine tomaten heb ik altijd huis. Deze keer heb ik één grote tomaat gebruikt. 

Je hebt dit ook snel op tafel staan. De couscous is al gaar en op smaak gebracht. Je hoeft alleen de groenten schoon te maken. Dat is het meeste werk. De couscous heb ik aangemaakt met een ei. Wat cheddar kaas erdoor en dan vullen maar. 

Aan de volgorde van de ingrediënten kan je zien hoe het gerecht wordt bereid.

Deze volgorde komt overeen met de bereidingswijze.

De discussie of vlees/vis wel/niet duurzaam is gaat hier niet gevoerd worden. Waarom niet? Er zijn al zoveel regels en wetten waar we ons aan moeten houden. Ik gun iedereen zijn of haar vrijheid qua eten en/of drinken. Het wordt pas echt nijpend wanneer de dokter gaat vertellen wat niet of wel mag.