De kerkklok slaat elf uur, meteen ook doven enkele lantaarnpalen. De duisternis ligt over de polders. Langzaam zakt vandaag. Een drukke dag, met veel indrukken en schermutselingen. Het wachten is nu op de zorg, voor een laatste verschoning. Dan kan ik, mijn hoofd te rusten leggen. Nu zijn mijn gedachten nog erg druk.

 Doe wat ademhalingsoefeningen in de heerlijke avondlucht. Misschien stellen zij mij gerust. Vervolgens tijd voor een puffer (medicijn). Al een paar uur zonder extra zuurstof, constateer ik, dat is fijn. Ook dat het morgen vrijdag is, onze zoon hoeft dan maar een halve dag te werken. 

Zijn kalmte en rust, zijn vertrouwdheid, waarin ik heel het weekend voorzien ben en het vooruitzicht op mooi weer doen mij vandaag vergeten. Ook zijn vriendin zal er weer zijn. Haar opgewektheid werkt aanstekelijk en als het allemaal meezit, zal ik voor het eerst, in mijn 'nieuwe' scootmobiel mij in de tuin wagen. Dat is ongeveer een jaar geleden dan. 

De kleine zuurstofflesjes, waarmee ik naar buiten kan zijn geleverd en jaha.....op 1 april staat mijn nieuwe afspraak met de longarts gepland. De eerste in mijn leven, na veertig jaar COPD. ( Chronic Obstructive Pulmonary Disease) Dat mag met recht als grap beschouwd worden. (toen heette het gewoon bronchitis). Wie weet wat de toekomst nog brengen zal.......

                                                     Morgen word ik vast herboren wakker. 

Loading full article...