Helpen op school. Ik heb het altijd standaard gedaan totdat de jongste twee van school gingen wisselen. Nu ben ik wat afwachtender merk ik. Ik kijk eerst of er genoeg ouders zijn die zich opgeven en als dat niet zo blijkt te zijn en de kids vragen of ik mee kom helpen dan geef ik me op.

Op de eerste school waar de oudste twee zaten deed ik overal aan mee maar dat was een kleine school (32 kinderen in totaal) en daar was nooit een ouder tekort.

Op de tweede school waar uiteindelijk alle vier de kinderen naartoe gingen hielp ik mee als ik kon, gewoon omdat mijn kinderen het leuk vonden als ik hielp. Pas na een aantal jaren viel me op dat ik een van de weinige ouders was die altijd tijd maakte voor de kinderen en de schoolactiviteiten. Ze gingen op school 2 op een gegeven moment werken met groepsouders en sinds ze dat ingevoerd hadden was ik ook wel bij een van de 4 kinderen groepsouder van de klas. Dat probeerde ik dan elk jaar te wisselen omdat mijn kinderen het leuk vonden als ik groepsouder was in hun klas. Het viel me toen op dat het steeds moeilijker was om ouders te vinden die wilden helpen en dat als ik zelf een keertje niet mee kon we echt een probleem hadden om vervoer te vinden bijvoorbeeld. Zelfs mijn vriendje nam geregeld vrij om mee te gaan.

Ik heb wel eens een mail verstuurd met de mededeling dat 12 kinderen aan het uitje konden deelnemen en dat de overige 13 die dag niet mee zouden kunnen gaan vanwege niet voldoende hulp. Ik ergerde me enorm aan de instelling van die ouders. Want als je jaren groepsouder bent dan valt op dat ouders vooral kijken naar wat ze zelf leuk vinden. Dus niet wat is leuk voor het kind maar wat is leuk voor mijzelf. Ook hoorde ik regelmatig het argument "ik moet werken". Het gekke alleen is dat als er ouders gevraagd werden om mee naar de Efteling of gewoon op schoolreisje te gaan elke ouder zowat vrij kon krijgen of vrij wilde nemen. Er moest zelfs geloot worden. Er waren dan zelfs boze ouders omdat ze niet mee mochten. Toen de kinderen een rondleiding kregen bij Fortuna Sittard en de ouders mee mochten naar binnen waren er voldoende aanmeldingen om mee te gaan, meer dan voldoende zelfs. Toen ik het jaar daarop weer ouders nodig had voor dit uitje waren er geen ouders te vinden die wilden rijden want dat was het toen ........... alleen rijden. Ik weet niet meer precies waarom ouders niet meer mee naar binnen mochten maar dat was afgeschaft en dus had niemand tijd want alleen rijden dat is niet leuk.

Loading full article...

We hebben zelf geen kinderen maar mijn vriendin werkt op een school, door omstandigheden werk ik niet en kan ik helpen met activiteiten op school. Ik herken precies wat je schrijft en vind het niet raar dat je zo gaat denken. Het zijn altijd de zelfde ouders... Show more
Eric's ervaringen misschien is het inderdaad niet raar maar ik vind het ook niet zo heel aardig van mezelf. Wat mij het meest stoorde was de houding van "vrij nemen KOST mij een vrije dag". Als ik de kinderen rijd dan kost mij dat ook tijd, en geld en... Show more
Ik vind dit een lastige. Ik stond nooit vooraan om me aan te melden. Ik vind het vaak ook onnodig dat er zoveel buiten de deur gedaan wordt op scholen. Gelukkig zijn er in de meeste klassen een paar moeders (ja, meestal zijn het toch moeders) die niet of... Show more
Oe ja, zooooo herkenbaar! Ik ben ook altijd die gek die er altijd is. En als je een keer niet kunt krijg je vervoer niet bij elkaar en voel je je mega schuldig. Ik heb ook een aantal jaren geleden besloten sowieso alleen nog in te zetten op de eigen klassen... Show more
Nadine Maes-Klonen hahaha, dat laatste herken ik ook wel bij mezelf. Ik rijd zo nu en dan, geen enkel probleem en dat doe ik met liefde maar niet meer standaard en inderdaad alleen in de klassen van mijn eigen kinderen. Ze mogen me alles vragen en als ik kan doe ik mee maar ik ben geen vanzelfsprekendheid meer.
Heel herkenbaar allemaal. Als leerkracht kreeg ik hier ook mee te maken. De ene keer erg (te) weinig mensen, de volgende keer gemopper omdat 'het altijd dezelfden waren die iets moesten doen' en als er dan iets 'leuks' was waren het 'altijd dezelfden die mee mochten' en dan moest er inderdaad geloot worden.
Hans van Gemert zo vermoeiend is dat. Ik denk dan in een klas met gemiddeld 25 kinderen spreek je van ongeveer 50 ouders, laten we er 45 van maken (er kunnen tweelingen in een klas zitten, ouders kunnen in het buitenland verblijven, dood zijn of geen contact... Show more