Oom Frits heeft een nieuwe hobby, maar tante Coby vertrouwt het niet helemaal meer.
Lees hiervoor:
Of begint bij het begin:
Het peil van tantes innerlijke barometer zakt met een dreun naar een ongekend dieptepunt. Het is niet onaannemelijk dat deze gebeurtenis als een mini-aardbeving is geregistreerd. Oom Frits is echter te druk om het in de gaten te hebben.
'Model?' echoot ze.
Op dat moment klingelt het klokkenspel van de voordeurbel.
'Ach,' zegt oom, druk doende met de verlengsnoeren en het elektrisch kacheltje, 'daar zal ze zijn. Zou jij even willen opendoen?'
Tante hapt stevig naar adem. Een 'ze'? Een model? Op dit moment? Nou, reken maar dat ze die voordeur hoogstpersoonlijk open gaat maken! In een recordtijd sprint tante naar beneden en naar de voordeur. Op de drempel staat een jonge schoonheid, waar zo te zien helemaal niets aan ontbreekt.
'Hallo, dag mevrouw,' zegt de jongedame met een aangename stem, 'ik heb een afspraak, ik ben het bestelde model.'
Zoals bekend, de beste verdediging is de aanval. Geen denken aan dat tante die schoonheid op het zoldertje zal laten poseren, en al helemaal niet in, zoals dat zo fraai heet, uiterst minimale kledij.
'Besteld?' Tante schudt in uitstekend gespeelde verbazing het hoofd. 'Dat moet een vergissing zijn, ik weet nergens van.'
'O?' De jongedame kijkt teleurgesteld, 'Weet u het zeker?'
Natuurlijk weet tante dat zeker, ze heeft het per slot van rekening net zelf bedacht.
'Dan is er zeker een vergissing.' De jongedame aarzelt nog even, draait zich dan om en vertrekt.
Tante grijnst even, die strijd is alvast positief afgerond, haar interne barometer begint zich weer iets op te richten.
Vanaf de zolder klinkt de stem van oom Frits: 'Laat het model maar even bovenkomen. Geef haar mijn badjas maar even aan.'
Tantes brein werkt spontaan op hoogspanning.
(c)2020 Hans van Gemert
Afbeelding: Pixabay
Deze dubbele aflevering van het #verhaal over #oomfrits en #tantecoby past twee keer in de 140-woorden-uitdaging van maart 2020. Lees er hier meer over:
Het vervolg:
