De rommelterrorist komt uit de kast

 

 Het is woensdagochtend, mijn dochter staat klaar om naar haar stageadresje te vertrekken. Er is in huis nog weinig veranderd. Nog altijd wordt het filmapparaat door bewegingscensoren in werking gesteld, nog altijd stapelt het stof zich onverminderd op en nog altijd ligt er een doosje zonder plakband maar met een verborgen boodschap op de bodem van de afvalemmer.

'Wanneer haal je die camera nou eens weg? Ik krijg er de kriebels van, steeds denk ik een rol te spelen in een reallifesoap.'

'Ja, mam, daar heb ik nu geen tijd voor. Het busje komt zo, het is al laat, de straatlantaarns zijn al uit.'

Loading full article...