happy postcrossing
Ik kwam het woordje postcrossing ergens tegen en ben gaan kijken op de officiële site, nu inmiddels een maandje lid.
Ik startte met de gedachte leuk voor de kids in hun lastige situatie en vooral je jongste die veel gepest wordt maar ik moet toegeven ik ben zelf verslaafd geraakt! Profiel eenmaal aangemaakt kan het gaan beginnen, je begint met 5 kaarten sturen en hoe hoger je in ranking komt hoe meer je kan versturen en ook meer ontvangt. Als je kaartje aan komt maakt je hart stiekem toch een klein sprongetje van blijdschap en wanneer je een kaartje ontvangt tovert dat een glimlach op je gezicht.
Als de postbode wat door de brievenbus duwt naar de gang rennen om te kijken of je een kaartje ontvangen hebt en heel heel stiekem de teleurstelling wanneer je er geen gekregen hebt aan het eind van de dag.
De computer kiest iemand ergens in de wereld voor je uit waar jij een kaartje naar toe stuurt, het klinkt zo suf. Je doet je best om iemand anders een glimlach op het gezicht te toveren, iemand die je helemaal niet kent. De kids en ik doen 't over 't algemeen samen, ik schrijf en zij versieren en zoeken de kaart uit.
Eén ding: de meeste sturen een enkele kaart zonder envelop nu stuur ik eigenlijk altijd dubbele kaarten met envelop (ik beland hiervoor in de postcrossing hell heb ik vernomen op een Nederlandse fb pagina toen ik dit zei) waarom? Ik schrijf graag echt iets meer dan hoi ik ben, ik kom uit en heb zoveel huisdieren. Niet dat daar wat mis mee is hoor maar ik vind het leuk om wat diepgaander te schrijven. Ik schrijf ook altijd mijn adres erop mocht mijn ID (dit krijg je bij je adres waar je naar toe stuurt zodat diegene bij aankomst kan registeren dit schrijf je er ook op) niet duidelijk zijn of heel misschien een kaartje terug te krijgen.
Maar hoe is jouw Moederdag vandaag gegaan ? Echt, dat vraag ik mij af.
Uit je eerste post begreep ik, dat er kinderen van jou geplaagd werden op school. Hoe gaat het met hen nu ? Zo'n 'intelligente lockdown' zoals ze het in NL noemen, lijkt mij echt een verademing. En wat kan jij hieruit leren ?
Trouwens het 'straatverbod' heet hier, in FR, 'Confinement'.
Dat is veel strenger, maar het woord 'down' komt er niet in voor. Als je het woord 'down' maar vaak genoeg hoort, dan word vanzelf gedeprimeerd.
Ik heb nu al heel wat toekomstplannen. Misschien ken je het gezegde : "Wil je God, Boedha, whatever, laten lachen ?
Vertel hem/haar je plannen" Sterkte met alles, xx
Ik keek op de site van Postcrossing en daar zag ik, dat de verjaardagskaart voor haar dochtertje al 93 dagen onderweg is.
Rusland en China duren het langst. Mijn record is binnen 3 dagen vanuit Tokio in mijn brievenbus. Ik snap nog steeds niet hoe dat kan.
Misschien met de Concorde. Happy Postcrossing !
Zo schreef ik gisteren naar een Russische vrouw. Ze heeft een grote verrassing voor haar dochter bedacht, die op 14 februari
10 jaar wordt.
Ze vroeg in haar profiel om een verjaardagskaart voor Maria. Ze hoopte er 100 te krijgen in de verloop van de tijd.
Ik ga er dan echt voor. De kaart gaat vandaag op de bus. Ik ben benieuwd of-ie op tijd is, want hij moet helemaal naar Siberië.