Dat is een nogal rigoureuze uitspraak. Maar het geldt voor het gros van de mensheid. Het is een nobel doel om duurzaamheid na te streven door afval te scheiden, minder vlees te eten en vaker met de fiets te gaan. Of armoede te verminderen door kleren te doneren, spullen naar de kringloop te brengen en geld te geven aan goede doelen. Maar uiteindelijk zal dit een verwaarloosbaar effect als we kijken naar het totaalplaatje. Alleen als er iets te verdienen valt komt echt iedereen in actie.

Een andere drijfveer

Hoeveel voorlichting je ook geeft, hoe vaak je mensen ook probeert te overtuigen, er is een heel groot deel van onze samenleving die het niet inziet, die de feiten niet kan accepteren of die het niets interesseert. Veel van hen kunnen daar niks aan doen, die hebben gewoon mensen om hun heen die daar ook zo over denken of hebben veel grotere zorgen aan hun hoofd.

Het vervelende van het feit dat het niet goed gaat met de wereld, is dat de aanwijzingen nu nog zo ver van ons bed te zien zijn en dat het gevolg pas echt zelf te ervaren is als het veel te laat is.

Als we daadwerkelijk iedereen over de streep willen trekken moet geld de drijfveer zijn en niet het behoud van de aarde voor ons en toekomstige generaties. Klinkt heel tegenstrijdig, maar zo werkt het wel. Uiteindelijk is het zaaks zo veel mogelijk mensen te betrekken bij het redden van de aarde, ook al is hun drijfveer anders dan die van ons, dat doet er niet toe.

Loading full article...