#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!

“Hai mam!” riep Julia in de gang toen ze uit school kwam. “Hai schat!” antwoordde Leonie.“Nou, pap had een bos bloemen gekocht”, zei Julia terwijl ze de foto ervan in haar telefoon opzocht en liet zien aan Leonie. Geen goedkope bos, bedacht Leonie. Ze wachtte even af wat Julia verder zou gaan zeggen. “Ik heb gevraagd voor wie die waren”, zei Julia en liet weer een stilte vallen om de spanning op te voeren. “Ja?” vroeg Leonie uiteindelijk. “Hij wilde het niet zeggen eerst, ik zag hem denken. Maarja, dat soort bossen koopt hij normaal nooit, ja, vroeger voor jou”, knikte Julia. “Dus uiteindelijk zei hij dat Suzanne jarig was en dat ze voor haar waren”, zei Julia triomfantelijk. “En toen?” vroeg Leonie. “Ik heb gevraagd of zij zijn vriendin is”, vervolgde Julia. Leonie begon zich eraan te storen dat Julia steeds lange stiltes liet vallen. “Ja?” zei ze uiteindelijk om het gesprek te versnellen. “Hij deed heel vaag, zei dat dat niet zo was, maar hij werd verdacht rood en hij begon te stotteren”, zei Julia. Daarna liep ze met haar tas naar haar slaapkamer.

Toen ze weer uit haar kamer kwam vroeg Leonie: “En wat vind jij ervan?” Julia schokschouderde. “Weet ik veel. Raar denk ik. Als ik er maar geen last van heb. Denk ik.” Ze keek ineens teneergeslagen. Leonie trok haar op de bank bij zich. “Als je maar weet dat je er altijd met me over mag praten, ook als ik zelf iets fout doe ofzo”, zei ze. In haar achterhoofd dook ineens het gezicht van Frank op, maar Leonie stuurde dat beeld weg. Nee, ze zou niet aan een relatie beginnen. Dat wilde ze niet, al was het alleen al voor de kinderen. Die waren daar nog helemaal niet aan toe.

‘s Avonds ging de bel, Leonie liep naar de deur. Julia en Martijn zaten voor de televisie en Ismay lag al te slapen. Het was Mandy, in haar stewardessenuniform. “Hai schat, heb je tijd? Ik kom net van mijn werk en heb even behoefte aan gezelschap. Kunnen we even iets drinken?” Leonie stapte uitnodigend een stapje achteruit om Mandy binnen te laten komen. “Mijn kinderen zijn er wel natuurlijk”, zei Leonie terwijl ze achter Mandy aan naar de woonkamer liep. “Ohw”, zei Mandy, maar liep toch door.

Loading full article...