Leonie botst bijna tegen iemand op
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!
Leonie maakte haar standaard rondje door de supermarkt. Een maand of twee geleden was de indeling veranderd en was Leonie de weg kwijt geweest in haar ‘eigen’ supermarkt. Inmiddels was ze helemaal gewend aan waar alles stond en maakte ze, bijna op de automatische piloot, haar rondje door de supermarkt, links en rechts geroutineerd spullen uit de schappen pakkend. Ineens was het pad geblokkeerd, er stond een kar met spullen die in de schappen gezet moesten worden, maar daar was geen medewerker van de supermarkt bij en aan de andere kant stond een onbemand winkelwagentje. Leonie ergerde zich. Verdorie, wat onhandig dit! Ze wilde net aan het karretje gaan sjorren toen de eigenaar zich aandiende. “Ow, sorry, dat heb ik niet handig aangepakt, zie ik, ik heb de hele boel geblokkeerd.” klonk het vrolijk. Meteen was haar ergenis verdwenen en keek ze naar de man die zich had verontschuldigd. Frank van de kringloopwinkel. “Ah, en kijk eens wiens pad ik heb afgesneden? De dame die ons een geweldige kerstomzet heeft bezorgd!” Leonie bloosde. “Nou, dat zal best meevallen, tenminste, dat zou niet best zijn voor jullie omzet!” ze grinnikte. “Wilt u mijn nederige excuses aanvaarden?” Frank boog voor haar. “Ja natuurlijk, niks aan de hand”, zei ze. Ze kreeg het erg warm nu. “Sommige mensen zijn zo snel geïrriteerd”, ging Frank verder, “terwijl het leven een feestje moet zijn, toch? Ik wens je een hele fijne avond”. En hij liep weer verder.
Leonie was helemaal van haar à propos. Pfff… even de rits van haar jas een beetje open, warm had ze het! Wat gebeurde er nou met haar? Toen ze de boel weer een beetje op een rijtje had, vervolgde ze haar route door de supermarkt. In haar hoofd speelde zich steeds de ontmoeting met Frank af. Wat was dit nou? Haar hersenen namen een loopje met haar. Ineens liep Frank in gedachten naast haar, zat hij naast haar in de auto en begroette hij haar met een kus als ze thuis kwam uit haar werk, kwam hij de kamer in lopen met een kop koffie. Wat nu dan? Was ze verliefd aan het worden? Ze schudde met haar hoofd om de gedachten eruit te krijgen. Tegelijkertijd liep ze met een grote glimlach rond haar mond. Ze had hier helemaal geen zin in! Het was nooit zo mooi als het in gedachten was. Hij hield vast van voetbal en dronk een krat bier in het weekend en hij liet vast zijn vieze sokken overal slingeren. Ja, dat beeld moest ze maar vasthouden. Ze had geen zin om verliefd te worden.