Leonie stuurt Mandy appjes
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.
De volgende ochtend werd Leonie laat wakker, wat niet zo gek was, aangezien de nacht al over de helft was geweest voor ze waren gaan slapen. Ilse was al uit bed. Leonie vond het een fijn idee dat ze haar beste vriendin die nacht haar veiligheid had kunnen bieden. Een paar keer was Leonie wakker geworden van Ilse’s onrustige gewoel. Na een aantal minuten nagesudderd te hebben, ging ook Leonie haar bed uit. Ze vond Ilse op de bank in de woonkamer. “Hey meisje, heb je een beetje geslapen?” vroeg Leonie. Ilse haalde haar schouders op. “Wel wat, maar niet echt goed”. “Ontbijt dan maar?” vroeg Leonie. Ilse knikte. “Jij hebt hier toch maar een mooi huisje”, zei Ilse. Leonie knikte terwijl ze het koffieapparaat aanzette. “Dat is zeker zo. Ik ben er ook heel blij mee. Het is míjn huisje, hier bepaal ik alles. Niemand kan me eruit zetten. Dat vond ik misschien wel het naarste, dat als je besluit te gaan scheiden, je ook ineens geen dak meer boven je hoofd hebt. Want het was wel duidelijk dat ik niet in het oude huis kon blijven wonen.” Ilse knikte. Het was duidelijk waar ze aan dacht. “Staat je besluit vast dan? Wil je scheiden?” vroeg Leonie. Ilse haalde haar schouders op en er liep alweer een traan uit haar ogen. “Ik weet het niet. Wat moet ik? Dit kan ik toch ook niet pikken? En het is niet de eerste keer dat hij dit flikt hè? Ik weet niet of ik het kan, er wéér overheen stappen en het risico lopen dat het gewoon weer gebeurt, morgen of volgende maand, of over drie jaar. Waar is mijn gevoel voor eigenwaarde als ik nu weer verder ga met hem? En aan de andere kant wil ik het niet. Kan ik het me niet voorstellen dat ik misschien over een tijd ook een eigen plek heb, zoals jij hier hebt.” Leonie knikte. Het was ook ingewikkeld en al kon je in de toekomst kijken om te zien hoe dit zou eindigen, het gaat niet om de uitslag, maar om het pad erheen.
Uiteindelijk was Ilse weer naar haar eigen huis vertrokken, nadat ze al een paar appjes had ontvangen van Vincent over waar ze uithing en wanneer ze van plan was thuis te komen. “Nu doet hij of ik vreemd ga”, zei Ilse boos, maar toch vertrok ze. Vooral ook voor haar kinderen. Leonie stuurde Mandy een appje: ‘zo, vriendin uit laten huilen. Nu is ze weer weg, die moet belangrijke beslissingen nemen’. Ze drukte op ‘verzend’. Er verscheen één vinkje achter het bericht. Leonie wachtte even. Soms duurde het even voor het tweede vinkje verscheen. Maar nu gebeurde dat niet. Het bleef bij één vinkje. Leonie fronste haar wenkbrauwen. Raar. Nou ja, misschien stond Mandy’s telefoon uit, of was de batterij leeg en had ze dat niet in de gaten.
Leonie sprong onder de douche waar de herinneringen aan de vorige avond weer terug kwamen. Ze kleedde zich aan en bedacht wat ze eens zou gaan doen vandaag. Ze keek nog een keer naar haar telefoon: nog steeds één vinkje. Ze besloot naar het bos te gaan om een stuk te wandelen, even haar hoofd leeg maken.