Leonie koopt meubels bij de kringloopwinkel

Wat hieraan vooraf ging, kun je hier lezen. Deel 1 vind je hier.

‘Weet je al hoe het met de meubels moet?’ vroeg haar moeder haar. De meubels, natuurlijk!

‘Ja, ik weet wel wat ik wil hebben zo ongeveer. We moeten even kijken wanneer we naar de IKEA kunnen. Pap?’ Ze keek haar vader vragend aan. ‘Je zegt het maar schat, ik sta tot je beschikking’, zei hij joviaal. De bedden voor de kinderen had ze samen met hen op internet uitgezocht en ook de kledingkasten stonden op het lijstje. Dagmar en Michiel hadden net voor in Dagmar’s huis een nieuw, groter tweepersoonsbed gekocht en Leonie kon het oude bed van haar zus overnemen. Dat was een 1.40 bed, maar dat leek haar voor nu meer dan prima. Ze had het aanbod dus dankbaar aanvaard. Dan zouden er nog meubels uit het huis van Erik komen. Het leek Leonie goed dat zij niet allemaal andere, onbekende meubels in haar nieuwe huis kreeg. Ze vond het voor de kinderen belangrijk dat er ook wat bekende, vertrouwde spullen in haar huis zouden staan. Het huis was al nieuw, de kamers nieuw, dus zij zou de bank en de eethoek meenemen uit het andere huis en daar zou Erik dan iets nieuws voor kopen. Gelukkig had hij dat inmiddels gedaan, die meubels stonden al in de schuur te wachten. Leonie moest dan alleen nog een dressoirkast en een tv-kastje kopen, maar ook dat probleem was inmiddels opgelost. In de nieuwe kringloopwinkel in het dorp verkochten ze ook hele leuke, gerestylde kasten. Zo eens in de week was ze de winkel wel even ingelopen in de laatste periode en laatst had ze hem ineens gezien: haar kast! Het was van origine een kast geweest van blank eiken die nu oud blauw geschilderd was en er daardoor heel hip uitzag. Ze had nog een tv-kastje gevonden en die zou voor haar in dezelfde kleur geschilderd worden. De meubels waren inmiddels voor haar gereserveerd en die kon ze ophalen wanneer het haar uitkwam. Voor in de keuken had ze er een witte buffetkast gevonden.

Binnenkort wilde ze ook een keer met de kinderen naar IKEA rijden om dekbedden, dekbedhoezen enzo in te slaan. Ze wilde haar kinderen zoveel mogelijk betrekken bij de verhuizing, dat zou vast helpen om ervoor te zorgen dat de kinderen zich er snel thuis gingen voelen.

Hoe het verder gaat, lees je hier.