#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze is net gescheiden en verhuisd naar haar eigen appartementje, waar ze een nieuw leven opbouwt, samen met haar drie kinderen waarover ze het co-ouderschap deelt met haar ex-man. Je kunt het verhaal vanaf deel 1 lezen via deze link.
Wat aan dit deel vooraf ging, lees je via de link hieronder.
De week is aangebroken dat Leonie’s kinderen met hun vader en oma op vakantie gingen. De jongste twee hadden er veel zin in, Julia was minder enthousiast. Leonie besloot haar er maar even niet naar te vragen. Ze was wel benieuwd hoe het zou gaan, Erik’s moeder was altijd wat ouwelijk en kon niet zoveel hebben. Ze was benieuwd hoe het haar zou vergaan, zo’n week met haar zoon en kleinkinderen. Waarschijnlijk was ze bekaf aan het einde van de week. Maargoed, het was ook wel bijzonder, zo maakte ze haar kleinkinderen een week intensief mee en andersom leerden de kinderen hun oma ook wat beter kennen. Leonie had besloten de week dat haar kinderen er niet waren de hele week te gaan werken, zo kon ze weer wat vrij nemen als ze weer terug waren.
Ze had de kinderen naar Erik gebracht en op zijn verzoek extra kleding meegegeven. Erik was zowaar in een vriendelijke bui toen ze de krat spullen aan hem gaf. Ze had hem een fijne vakantie toegewenst en was weer omgedraaid en naar haar auto gelopen. Ze had het gevoel dat Erik een gesprekje had willen aanknopen, maar ze was toch nog een beetje bang dat dat weer zou escaleren in verwijten..
Een hele week alleen. Zo moest het leven van Mandy eruit zien, dacht Leonie. Werken en ‘s avonds alleen thuis zijn. Ze ging een keer bij haar ouders eten, maar verder vond ze het vrij saai en stil. Na het eten maakte ze soms een wandelingetje door de buurt, wat op zich best fijn was, maar toch ook een beetje raar, zo in je eentje. Ze kwam ook alleen maar mensen met honden tegen, alsof alleen die wandelden. Leonie nam zich voor dit vol te houden, zeker op de dagen dat de kinderen er niet waren, een wandelingetje deed haar goed. Maar niet als het regende, beloofde ze zichzelf meteen, ze had geen zin om nat te regenen.
Halverwege de week ging ‘s avonds de deurbel, net toen het even regende. Leonie liep naar de deur en zag dat haar zus voor de deur stond. Toen ze open deed zag ze doordat het regende niet meteen dat Dagmar huilde.
