Wat eten we vandaag bij Mandy?
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!
Kerst zat er weer op. Het was wennen geweest voor Leonie om haar kinderen een dag te missen met kerst. Ze was die dag bij haar ouders geweest en verder had ze het lekker de hele dag rustig aan gedaan, hangen op de bank met een filmpje was ook wel even fijn, het waren hectische maanden geweest. De dag dat de kinderen bij haar waren had ze met ze gegourmet, daar hielden ze van. Ze had gemerkt aan de kinderen dat ook zij moesten wennen aan de nieuwe situatie, maar het was gezellig en goed geweest. Nu waren ze een paar dagen bij Erik en had Leonie weer een eetafspraak bij Mandy. Leonie vond het zo’n luxe gevoel dat ze niets aan het eten hoefde te doen! Dit keer had ze bij de chocolaterie een paar mooie bonbons gekocht voor bij de koffie, zelf een toetje maken was er niet van gekomen met alle hectiek. En dus vertrok ze tegen vijf uur naar Mandy.
De voordeur stond al op een kier, voorzichtig duwde Leonie hem verder open. Toch altijd een beetje vreemd om zomaar bij iemand naar binnen te lopen, al zal de deur niet voor niks open gestaan hebben. Toen ze op de deurmat stond riep ze: “Joehoe, goed volk!” “Ik ben in de keuken”, hoorde ze Mandy roepen. De deur naar de keuken stond op een kier en Leonie opende hem verder en stapte de keuken in. “Hai”, begroette Mandy haar en gaf haar een kus op haar wang zonder haar met haar handen aan te raken. “Vieze handen”, verklaarde Mandy. Leonie glimlachte. “Wat eten we vandaag?” vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze een blik op het aanrecht wierp en het zakje met de bonbons achteloos bij het koffieapparaat neerlegde. Op het aanrecht stonden twee borden met couscous en bieten waarover geroosterde pitten waren verdeeld. Mandy stond nu feta te verkruimelen boven de borden, vandaar de vieze handen. “Zo, klaar!” zei ze terwijl ze haar handen aan haar schort afveegde. Ze pakte beide borden en liep ermee naar de woonkamer, Leonie volgde in haar kielzog. De tafel was gezellig gedekt met mooie placemats en er stond al een glaasje rosé klaar.
“Ga zitten”, zei Mandy “bietjes met couscous en feta, wederom volgens het recept van mijn vriendin Elis. “Wonderlijke combinatie” zei Leonie terwijl ze ging zitten. “Ja, maar wel heel lekker hoor!” zei Mandy. En daar had ze inderdaad gelijk in. “Ik zag dat jij het jezelf makkelijk hebt gemaakt met een zakje bonbons”, grijnsde Mandy. Leonie schaamde zich een beetje. “Is helemaal goed hoor, die vind ik heerlijk! Mijn hobby is koken, de jouwe niet toch?”
