Hoe ver gaat een narcist/ psychopaat/ machiavellist in het kleinkrijgen van zijn slachtoffer(s)?
Die van mij gaat letterlijk over lijken.
Het maakt hem niet uit wie een zelfmoordpoging bedenkt of uitvoert. Hij kreeg zijn ex-vrouw zover. Hij kreeg 2 van zijn eigen kinderen zover. Hij kreeg mij bijna zover.
Hoe ver gaat een narcist om zijn ego en overwinningsdrang hoog te houden?
Onderstaande is niet geschikt voor gevoelige lezers !!!
Mieke van liefde
Neem mee een kijkje in mijn dagboek van enkele jaren geleden toen ik nog met hem onder hetzelfde dak woonde
Ik kan zonder hulp en bescherming van het parket niet weg, want ik ben een jaar geleden zwaar bedreigd geweest.
De bedreiging die mij in bedwang hield:
Een jaar geleden heeft hij een einde gemaakt aan mijn kracht nog langer onze vuile was buiten te hangen. Of nog eens naar de politie te lopen en te gaan eisen dat hij in therapie moet gaan.
Een jaar geleden heeft hij me compleet in zijn macht gekregen.
De avond begon mooi, ik kwam thuis van mijn werk en Jonas had een verrassing voor me.
Ik moest eens gaan kijken op Michiel zijn kamer.
In het schemerlicht deed ik Michiel zijn slaapkamerdeur open.
Ik verwachtte een cadeautje, een hartje of dergelijke in Michiel zijn handen, want Jonas had ook zijn goede momenten.
En dit genre verassingen deed ik soms ook eens voor hem. Zo had ik eens toen hij thuiskwam Michiel in de zetel gezet met een verrassing in zijn handjes: een papfles gevuld met doopsuiker met daarop de boodschap ‘ papa is the best ’.
Foto: De papfles in de armen van Michiel zijn beertje
( Mieke Van Liefde )
Ik verwachtte dus een gelijkaardig cadeautje terug.
Maar ik kreeg het meest walgelijke cadeau dat een moeder kan overkomen.
Ik zag allemaal donkere vlekken: over Michiel, over de lakens, over het bedje….
Mijn kind was dood , in het schemerlicht aanschouwde ik allemaal bloed.
Ik werd hysterisch en ik realiseerde mij niet dat ik me schuldig maakte als verdachte aan kindermoord, want ik trok de lakens weg en nam mijn kindje in mijn armen om te doen wat ik twee jaar tevoren al eens gedaan had…. Zelf nog proberen mijn kind te reanimeren.
En dan deed Michiel zijn ogen open en lachte. Het was een grapje, papa had hem gevraagd muisstil te zijn en te doen alsof hij sliep.
Er was helemaal geen bloed, het was allemaal rode verf.
Hiermee werd bereikt wat Jonas verwacht had te zullen bereiken.
Ik deed mijn mond niet meer open tegen de hulpverleners en wat hij ook deed, ik liep niet meer achter zijn rug naar de dokters, het ziekenhuis of de politie. Want de rode verf was een voorsmaakje van wat de volgende keer echt bloed zou zijn. Nadat ik mijn vermoorde kind zou mogen vasthouden wachtte mijn beurt. Wapens genoeg in huis, want hoewel de politie 3 jaar geleden op de hoogte gebracht werd van zware wapens in huis, waaronder ninja messen en samourai zwaard, werden die nooit door het parket weggehaald. Ook al had ik dit meermaals verzocht gezien zijn onverwachte woede-uitbarstingen en mijn ontzettende angst voor een gezinsdrama.
Het parket doet niks.
Jonas volgt zijn opgelegde therapie niet en niemand controleert dat.
Intussen zijn we jaren verder.
Jonas is vele jaren geleden bij vonnis de woning uitgezet.
Een vonnis op basis van bewijsstukken van jarenlang psychisch, lichamelijk en seksueel geweld.
Die zitting verliep correct.
Jonas probeerde mij de mond te snoeren in het bijzijn van de griffier en vrederechter. Maar deze hadden zijn machtspelletjes en dominantie onmiddellijk door.
Jonas had toen net als ikzelf nog geen advocaat. We verdedigden onszelf bij de vrederechter.
Daarna liep alles verkeerd.
Reden: De overtuigende slachtofferrol die Jonas als een volleerde acteur opdraagt op elke zitting.
Maar vooral: Het aantrekken van de meest walgelijke advocaat .
Ik snapte onmiddellijk de bekende slogan: ‘ De advocaat van de duivel ’.
Jonas heeft immens veel connecties.
Connecties uit een duistere wereld. Een wereld die het daglicht niet mag zien, maar die ik ondanks de bedreigingen opengelegd hebt. Want ik hervond snel mijn assertiviteit zo gauw mijn duivel mijn Hemelshuis werd uitgezet.
Hoe Jonas erin slaagt snap ik niet, maar hij raakt letterlijk met alles weg.
Het lijkt wel of de hoge berg bewijstukken op de rechtbank al jaren stof liggen te verzamelen.
Zelfs het bovenstaande werd via proces verbaal aangegeven aangegeven aan het parket.
Het bedje komen ophalen en onderzoeken op snel afgewassen oude verfsporen werd geweigerd, net als zovele andere onlogische weigeringen. Zoals het weigeren het sociaal onderzoek op te starten dat opgelegd werd door De Procureur Des Konings.
Ikzelf moet als ervaren en opgeleide traumacoach nog opletten niet emotioneel te reageren om vervolgens door een rechter als labiel omschreven te worden.
Ik vraag mij zelfs het volgende af:
- Is iedereen bang van Jonas?
- Wordt iedereen omgekocht door Jonas?
- Of trapt letterlijk iedereen in destructieve pleidooien uit luiheid het dossier eens open te slaan?
Wanneer ik nu alles van mij afschrijf wat ik meemaakte met mijn narcist stel ik mij de volgende vraag.
Heb ik te maken met een narcist?
Of heb ik te maken met een undercover psychopaat?
Sociopathische narcisten of narcistische psychopaten... is er eigenlijk een verschil voor het slachtoffer?
Tekst: Mieke Van Liefde
Foto's: Pixabay, behalve de foto van de papfles
Laatste update blog: 29 mei 2019
Dit blog is een uittreksel uit het boek
'Ik werd doodziek door jou' -De verwoestende impact van destructieve relaties
Alle rechten voorbehouden.
Heb jij pijn of verdriet? Heb je nood aan een luisterend oor?
Zoek je hulp? Wil je advies en inzicht? Zoek je een leuk team om lief en leed mee te delen? Of wil je mij gewoon volgen?
Meld je dan hier gratis aan: Aanmelden
Zoek je hulp? Wil je advies en inzicht? Zoek je een leuk team om lief en leed mee te delen? Of wil je mij gewoon volgen?
Meld je dan hier gratis aan: Aanmelden
