Naar de vrijheid
Een 140-woorden vervolg op In veiligheid, ook geschreven binnen de 140 yw - maart-uitdaging van Miranda Frutselt met als verplicht woord: boomhut
De zon was het hoogtepunt van de dag gepasseerd en was onderweg naar de horizon. De vluchteling hoog in zijn natuurlijke boomhut luisterde naar de geluiden van het bos. De stemmen van de zoekende manschappen waren verstomd. De enige hoorbare geluiden kwamen van de vogels en van door de wind ritselende takken. Maar na een uurtje waren er opnieuw stemgeluiden te horen. De mannen keerden weer terug. Langzaam en vermoeid verzamelden de soldaten zich na hun tevergeefse speurtocht. De commandant maakte driftige gebaren en foeterde de manschappen luidkeels uit voor hun falen. Dan stapten ze weer in en de vrachtwagen vertrok.
De vluchteling in het hoge gebladerte wachtte af, er mocht eens een soldaat zijn achtergebleven. Na nog een half uur liet hij zich weer naar de bodem zakken en trok dieper het bos in, op weg naar de vrijheid.
Mooi man.
Heel mooi dit kort verhaal!