Compimenten

“We hebben nog een paar weken en gaan nog even hard werken om zoveel mogelijk lessen af te krijgen” vertel ik aan mijn leerlingen waarmee ik BOUW doe. Dat is tutorlezen met behulp van een laptop. De oefeningen verschijnen op het scherm, met de tekst die ik moet zeggen. Ik hoef zelfs niet te bedenken dat ik complimentjes geef, want die komen ook op het scherm te staan. Het is wel grappig, maar ik vind een beetje eigen inbreng ook wel fijn. Dat doe ik dan met andere dingen, maar hierbij moet ik het programma volgen. Natuurlijk geef ik complimentjes op mijn eigen manier en moment. Ik spiek daarbij stiekem op de grote poster die in het kamertje hangt, de complimentenposter van Jij bent uniek. Ik probeer daardoor variatie te brengen in mijn complimenten en geef er meer dan op het scherm staat, dat merkt tenslotte niemand…..

Groep vier

“Maar als ik in groep vier zit kun je mij toch ook wel ophalen?” vraagt Lisa. Ik schud mijn hoofd. “In groep vier werk ik hier niet meer. Dan houdt het gewoon op, daarom wil ik nu zoveel mogelijk doen. Alles wat je nu nog doet en leert heb je voordeel aan in groep vier!” leg ik uit. Ook andere kinderen vinden het maar gek dat ik volgend schooljaar niet meer kom. “Dan ga ik naar een andere school” zeg ik tegen mijn leerlingen van groep drie. “Naar welke school dan?” wil Lineke weten. “Dat weet ik nog niet” antwoord ik.

Afscheid nemen

Het is ontzettend vermoeiend om steeds afscheid te nemen. Ik hecht me snel aan de kinderen en ga ze erg missen. Ook al ben ik hier op voorbereid, beter dan de vorige keer, toch weet ik dat ik het de laatste dag wel moeilijk ga krijgen. Tot nu toe weet ik het goed uit te schakelen, maar zo ging dat de vorige keer ook. Vooral het individueel werken met kinderen schept een band. “Heb je je haar geverfd?” vraagt Lineke op een dag. Ik had haar al zien kijken terwijl ik druk bezig was het programma op te starten op de laptop. “Klopt!” lach ik. “Wat heb je dat goed gezien!” Ze kijkt nog eens en zegt dan: “Dat staat je heel mooi!” . Een week later zet ik mijn leesbril op als we gaan beginnen en dan roept ze uit: “Je hebt een nieuwe bril!” Ook andere kinderen valt het op en zij nemen mijn twijfels weg of ik wel de goede bril heb gekozen.

Zelfstandig voor de groep

Er zijn ook dagen dat ik de hele groep draai. Dat gaat me goed af. Ik ken deze kinderen natuurlijk heel goed, doordat ik drie dagen per week meedraai in deze klas. Het nadeel is dat ik mijn stem niet mee heb. Deze klas is erg kletserig en als ik daar bovenuit wil komen, dan gaat dat ten koste van mijn stem. Zo krijg ik een paar dagen voor Pasen wel even de bibbers of ik al die diensten voor en op Pasen kan meezingen, want ik voel ineens mijn keel en ik krijg een enorme hoestbui omdat ik mijn stem forceer. Dus halverwege de dag maak ik pas op de plaats en probeer ik het zoveel mogelijk op te lossen met het belletje. Toch geniet ik van deze dag. Juist de combinatie van af en toe mijn groep zelfstandig draaien en veel ondersteunend werk doen op andere dagen.

Loading full article...