oostenrijk

Je ziet op de klok, nog anderhalf uur. Ik heb geen woord gelogen :-)

oostenrijk

Een selfie in de ramen van Schiphol, met het vliegtuig op de achtergrond ...

oostenrijk

Dag Nederland !!! Ik ga je niet missen !
Even he, de foto is helaas mislukt, maar zoveel licht als Nederland produceert en hoe weinig ik zag bij aankomst op Salzburg. .... Ik zeg maar ..... Overbevolkt dat Nederland ....

Daar zit ik dan weer op Schiphol. Over een klein anderhalf uur verlaat ik Nederland met groot genoegen voor 9 dagen. Ik mis nu mijn katjes en duifjes nu al. Alhoewel het laatste soort dier mij niet erg zal missen. Gekke beesten die gevederden. Vliegen alle kanten uit als ik ze eten kom geven. Begrijp jij dat nou?

Na zo’n duizend jaar niet gevlogen te hebben, was ik in september 2019 dan weer eens op Schiphol. Als totale ‘niet meer globetrotter’ viel ik van de ene verbazing in de andere, zoals dingen veranderd waren. Je kunt thuis je boardingpass printen of in je telefoon zetten en klaar. Ja, jullie wisten dat natuurlijk al. Mijn koffer was ook nog uit het jaar kruik, de laatste reis. Met twee wieltjes die alleen maar rechtuit konden, kan ik je verzekeren dat dat een enorme klus was om mee te zeulen (ik word echt oud), als de gastvrouwen op Schiphol, je keer op keer de verkeerde kant op sturen. In september waren er namelijk stakingen, dus de dames moesten ons passagiers, onder controle houden. Nou, ik kon ze wel villen met die koffer van 19 kilo. Ik was al aan een douche toe, nog voor ik op het vliegtuig stapte. Deze reis een mega wendbaar koffertje, met nadruk op ‘ tje’, want er past met geen mogelijkheid 19 kilo in. Dus, deze reis met 14,4 kilo op de teller. Trots op mezelf, want dit keer gaat er winterkleding mee. Dus duim maar mee dat ik het niet koud krijg, want Oostenrijk krijgt hier en daar dit weekend een extra laagje sneeuw. Deze reis ben ik dus duidelijk beter voorbereid. Had ik in september nog de moed om een laptop mee te nemen, want ik wilde schrijven … pfffffff …..heb ik die deze reis thuisgelaten, want hij was loeizwaar en heeft vorige reis alleen de kofferbak gezien. Maar deze reis wil ik ook schrijven en daar lezen jullie nu het eerste verhaal van. Ik bedacht, dat mijn tablet een stuk lichter van gewicht is, en er bestaan van die hoesjes met toetsenborden voor tablets. De goedkoopste met 5 sterren aan positieve reviews, bij Bollie gekocht en voor 17 euro heb ik een inimini computertje. En terwijl jullie lezen, zit ik in het vliegtuig te typen. Blind, met tien vingers uiteraard.

En nu ik het toch over het vliegtuig heb. Inmiddels is de kar met eten en drinken langs geweest en man man man, wat voor eten zit er in die kar! Daar moet je tegenwoordig voor betalen. Wisten jullie natuurlijk ook al lang. Nou, ik sla het eten even over, dit keer.

Buiten kijk ik in een zwarte duisternis, want het is bijna acht uur ’s avonds. In de winter is het dan donker. Nog een klein half uurtje vliegen en dan sta ik in het land, waar ik sinds mijn 22e verliefd op ben. Een wens om in Oostenrijk te gaan wonen, zal een vier jaar later ontstaan zijn. Toen had ik er al wat vakanties op zitten in dit land en de rust en gezelligheid, maar vooral de natuur, de bergen, de beekjes dan wel meren in de bergen, watervallen en mijn geliefde koeien die werkelijk overal opduiken, brachten mij niet alleen toen, maar ook nu in vervoering.

Helaas in het donker landen, dus geen mooie uitzichten zoals in september, maar ik ga ervan uit dat er nog vele prachtuitzichten volgen.

Loading full article...