Over veiligheidswaslijnen en rempedalen
'Mam! Stop! Zie je dat verkeersbord niet?'
In een reflex duw ik met mijn voet razendsnel en keihard op het pedaal. De klep van de afvalemmer schiet omhoog en wordt getorpedeerd. De geïmproviseerde veiligheidsriem trekt mijn lichaam terug tegen de rugleuning. Een scherp snijdend gevoel herinnerd me aan het kale gedeelte van de waslijn. Wist ik van te voren dat ik een noodstop zou moeten maken, dan had ik er een deken en beschermende plakband om gewonden. 'Ja, sorry hoor schat, ik zag het te laat, waarom hebben ze hier geen lantaarnpalen neergezet?'
'Uit je doppen kijken helpt doorgaans afdoende,' is het pinnige antwoord van mijn dochter. 'Je moet er niet standaard vanuit gaan dat ze op ieder bord of op ieder kruispunt verlichting plaatsen. Daarbij, is het nu op klaarlichte dag ook niet echt een geldig excuus.'
'Nou ja, er komt geen verkeer aan, en er zijn geen camera's op gericht, dus geen man overboord.'
