Vandaag las ik een blog van Hans over big data. Hoe dit 80 jaar geleden ging en hoe we nu ook met data bezig zijn. Hoewel ik op dit moment nog mijn video kaart moet instaleren en geen tv programma's kan terug kijken (dus ook niet Zembla die Hans in zijn blog noemde) heb ik wel zo mijn gedachtes over de gegevens waar bij mij om gevraagd wordt met name als het gaat om mijn zoon en bepaalde inschrijvingen.
Waar begint het?
Wanneer je kinderen krijgt dan moeten deze ingeschreven worden in de burgerlijke stand. Voornaam, achternaam, geslacht, land van herkomst ouders, nationaliteit, geboortedatum en tijd jongen of meisje. Elke keer als je een inschrijving doet op een peuterspeelzaal of school moet je invullen wat de nationaliteit van je kind is en je eigen nationaliteit. Graag wil men ook weten wat je religieuze achtergrond en de baan van de ouder(s) is. Ze willen zoveel mogelijk informatie hebben om een goed beeld te krijgen van je kind. Bij kinderen voor het speciaal(basis)onderwijs komt daar ook de toelaatbaarheidsverklaring van het samenwerkingsverband bij. Om het even heel makkelijk te zeggen: De verklaring van een instelling van de regio die over de plaatsing gaat voor kinderen met een handicap op welk soort manier dan ook.
Is het noodzakelijk?
Eigenlijk is dat een heel veel data wat men wil hebben. Waarom is het niet voldoende om de naam, achternaam, geslacht en leeftijd te krijgen. Ja het is wel handig om te weten of een kind zijn of haar beide ouders nog heeft en het is tegenwoordig ook wel handig om te weten of je post naar 1 of 2 adressen moet sturen maar om nu gelijk een religieuze achtergrond te vragen vind ik wel wat ver gaan. Zeker als het de enigste school in de wijde omgeving is waar je kind naar toe kan. Net als vragen naar de opleiding of het werk van de ouder(s)Gaan we niet een beetje te ver hierin?
Nog meer info.....
Om maar eens te beginnen bij het werk van de ouders. Ik voel mij dusdanig neergezet als "werkloze" moeder. Je hebt geen werk en dan moet je maar invullen ??? Dat ik geen werk heb heeft verschillende redenen en daar ben ik niet blij mee. Daarnaast gaat het menig hulpverlenende instantie, school of peuterspeelzaal eigenlijk niks aan. Geef dan een fatsoenlijke keuze als je kiest om voor je kind thuis te blijven of als de situatie zich zo ontwikkeld dat het beter is om er voor je kind te zijn. Het voelt voor mij zo stigmatiserend om zo'n formulier in te moeten vullen.
Wat is persoonlijk en wat is nodig
Wanneer ik kom bij het punt religie kom ik op een gevaarlijker punt want wat gebeurd er als je invult dat je moslim bent. Wordt je dan nog wel voor vol aangezien omdat vaak het vooroordeel is dat deze mensen uit niet westerse landen komen en slecht Nederlands praten. Daarnaast hoor je ook te vaak dat de Islam een bedreiging zou vormen voor onze cultuur en dat deze religie hier niet thuis hoort. Ook vind ik het navragen van de nationaliteit van de ouders en het kind dubieus. Als je het kind wil helpen in de ontwikkeling vraag dan of het Nederlands, de eerste taal is en of het kind goed Nederlands spreekt of verstaat. Zo kun je ook als ouders aangeven of er hierin hiaten zijn of juist niet. Er zijn denk ik genoeg ouders met een migratie achtergrond/oorsprong die hun kinderen wel het Nederlands als eerste taal meegeven en een andere taal als tweede taal meegeven.
Mijn achtergrond....
Persoonlijk denk ik dat met het bijhouden van dit soort gegevens je een mooie database op aan het zetten bent van wie er allemaal van oorsprong Nederlander zijn en wie niet. Nou laat ik dan maar gelijk even meedelen dat zowel mijn zoon als ik Fries bloed door onze aderen hebben stromen. Mijn vaders vader is geboren Fries en de vader van mijn zoon is ook geboren Fries. Beide hadden 100% Fries bloed door de aderen. Dat maakt mij dus en vooral mijn zoon voor een deel Fries. Begin alleen niet in het Fries te praten want ik versta het slecht en mijn zoon helemaal niet. Spreken doe ik het niet en ik kan maar één fries liedje uit mijn hoofd zingen. Het Friese volkslied kan ik wel meezingen zolang ik maar de tekst heb maar daar blijft het bij.
Gevaarlijke lijsten.
In de tijd van de bezetting zijn er heel nauwkeurig lijsten bijgehouden. In het boek Schidlers lijst (Nederlandse titel) gaat het ook over zulke lijsten. De nazi's wilde heel nauwkeurig alles weten. Die lijst van Schindler heeft wel mensen het leven gered maar er zijn te veel lijsten die mensen het leven gekost hebben. De lijsten die de nazi's bijhielden waren zeer precies. Ik weet nog van boeken over de oorlog dat wanneer er kinderen die in een crèche waren opgevangen en die weggebracht werden dat ze die kinderen van de lijsten moesten laten verdwijnen. Ook kregen ouders wel eens een bundeltje in de armen gedrukt die ze dicht tegen zich aan moesten houden. Zo werd dat bundeltje geteld als baby. Het is wel heel verbluffend dat de bezetter wist waar de Joodse mensen woonden en het is ook heel wrang dat veel mensen zich lieten registreren. Nu worden we geregistreerd en alles is ook veel makkelijker te vinden.
Nuttige of gevaarlijke technologie
Ik ben één keer opgelucht geweest omtrent de technologie en het verzamelen van data. Mijn man, destijds nog mijn vriend, was verdacht in een oplichtingszaak. Er was een inval in zijn huis en ik was er toevallig op dat moment ook. Er werd gezocht naar bewijzen die ze natuurlijk niet konden vinden. Daarbij werd ook gebruik gemaakt van een usbstick. Met deze usbstick werd er gezocht in de pc's naar woorden en een combinatie van woorden die konden aantonen dat er in die computer een document stond waar ze naar opzoek waren. Natuurlijk (gelukkig) werd er niks gevonden in de pc's dat had ik zo wel kunnen zeggen maar dat moet wel grondig uitgezocht worden. Na het uitzoeken van 2 pc's hoefde ze de 3de (oude pc) niet na te kijken en ook was men er ondertussen van overtuigd dat het om of een persoonsverwisseling ging of dat er fraude met zijn identiteit was gepleegd. Er kan tegenwoordig heel veel met de huidige technologie en daar mag je blij mee zijn maar als burger moeten we ook alert blijven. Ook moeten we alert blijven op het indelen van de bevolking in groepen. Zolang wij er vanuit gaan dat mensen zich niet aan kunnen passen gaan we ons daar ook naar gedragen. Dit betekend niet dat we naïef moeten zijn of laks maar wel dat we mensen gewoon moeten accepteren om wie ze zijn.
