“How could you?” I'll keep the gun pointed at her.

She's looking at me. “I couldn't tell you. It had complicated everything.”

“You don't think it's easy to tell me that I have a child?” I'm gonna swing from one foot to the other. She'll notice when I get nervous.

We're both silent. Four years ago, after a stormy meeting on the train, we were immediately plunged into bed. She just decided that we'd never see each other again.

Loading full article...

Spannend begin!
Els Vergaerde Recht in de actie beginnen... en zelf niet weten waar je zou uitkomen. Dat wou ik eens proberen.
Kort door de bocht... kind zonder moeder, vader in het gevang, opgroeien bij pleeggezinnen en voor eeuwig gebroken. Bedankt pa
wakeupkitty Dat is inderdaad eeg. Gelukkig kan in verhalen alles.
Heel spannend!
Hans van Gemert Dank je. Een nieuw genre voor mij...
Spannend. Vlot geschreven.
Miranda Tabor Er is al een vervolg. In 140 woorden.