afgelopen zaterdag werd mijn man ziek, rillerig en spierpijn. Hij kroop lekker op bed en ik nam de gelegenheid waar om mijn keuken even aan te pakken. Kastjes leeghalen, poetsen en sorteren wat nog wel en niet eetbaar meer was. Ik ben tot over de helft gekomen. Een behoorlijke prestatie van mezelf, maar ik waande me almachtig, met een zieke man en ik, eindelijk eens, gezonde vrouw.
Dat gevoel was van korte duur... die avond begon ik te hoesten, terwijl manlief alweer een stuk beter was. Ik kreeg wat koorts en voelde me niet fijn. Zondag lagen we samen op bed, mijn man had echter veel last van zijn rug, dus was het af en aan in en uit bed. De koorts liep die dag op tot 41 graden. Behoorlijk heftig dus!
Maar in plaats van op te knappen werd ik alsmaar zieker en gisteren besloot mijn man de huisarts te bellen. Mijn darmen zijn overactief en ik was dan ook al 4 kg afgevallen.
Zij onderzocht me en bereide me erop voor dat het toch het ziekenhuis werd. Dat was even heftig.
Ik kwam op de spoed en al snel werd duidelijk dat ik moest blijven. Mijn darmen zijn totaal van de kook! Ik heb een probleembuik, helaas.
Nu maar wachten op wat komen gaat. Voorlopig lig in aan het infuus, was behoorlijk uitgedroogd.
Ontlasting staat op kweek en mogelijk volgt er toch weer een colonscopie. Dat laatste is iets waar ik tegenop zie, maar het is nog niet zover. Voorlopig ben ik aan herstellen.
