Een tijd geleden heb ik deze tekst geschreven voor mijn schrijfgroep. De opdracht was: Titel is Afgewezen. Vreemd, dat je kan schrijven en zelf een brok in je keel krijgt terwijl je het opschrijft. Hebben jullie dat ook wel eens?

#schrijven ,#tranen ,#emotie

Afgewezen

Weer naar school, de vakantie is voorbij, fijn! De afgelopen zes weken waren verschrikkelijk. De kostschool die papa had geregeld nog voordat hij stierf is zijn uitvlucht. Thuis bestaat niet meer. Natuurlijk hebben oom Jos en tante Fia geprobeerd om in de vakantie ook voor hem leuke activiteiten te doen, ze doen best hun best maar het lukt gewoon niet. Zijn neef en nicht zijn allebei minstens vijf jaar ouder en zien hem als een blok aan het been.

Oom Jos en tante Fia zijn in feite nog veel ouder, lego, playmobil, zijn eigen speelgoed, het is er allemaal niet, tenminste niet thuis bij oom en tante.

Hoe vaak heeft hij niet het gevoel gehad er eigenlijk niet bij te horen, teveel te zijn. En wanneer er dan even met hem werd gespeeld was het o zo duidelijk dat dat eigenlijk al een opgave was. Maar ondankbaar wilde hij niet zijn. Dit was zijn vakantie, 6 weken lang proberen te laten zien dat het leuk was, gezellig en zes weken lang s’avonds in bed huilen, wachten tot de volgende dag. Nu en dan kon hij zich even verliezen in zijn boek, dat ene boek, het boek dat hij mee had kunnen nemen van thuis. Voorzichtig las hij en herlas hij iedere pagina om maar niet te snel bij het eind te zijn. En iedere keer sloeg hij het boek weer open, startend op pagina 1, met grote sierlijke letters staat geschreven:

Loading full article...

Papa, waarom ben je gestopt met knokken... Heel heftig
@Dana ja, ik had echt een brok in mijn keel toen ik het schreef, kon het ook een tijdje niet plaatsen, maar misschien juist daarom wel mooi...
More replies (8)