Een aandeel in de schrijfuitdaging van Hans van Gemert.

#schrijven 

De natte drone van iedere man

Het weer was slecht. Te slecht eigenlijk. Maar ja, hij heeft hard gespaard. Echt mooie spullen gekocht, dus dan moet je ermee naar buiten ook!
Heerlijk om te vliegen met dit weer, te zien hoe windstoten grip proberen te krijgen op het staaltje techniek dat je zojuist in de lucht hebt gekregen.

Het gaat hard! De besturing is lastig met deze grillige windvlagen. De drone kantelt regelmatig, alleen maar doordat de wind van een andere kant ineens onder het machinetje komt. Zweet staat al in zijn handen, de nagels wit van het drukken. Had je naast hem gestaan, dan had je zijn tong tussen zijn tanden naar buiten zien komen.

Weer een vlaag. Gas geven en terugsturen! Ai verkeerde volgorde. De drone vliegt buiten bereik! Er is geen houden aan, vol gas heeft de drone het eind van de afstand bereikt die het nog mogelijk maakt om hem te besturen.

De zweetdruppels in de handen van onze Ier (daar ligt de oorsprong van dit verhaal) verspreiden zich over zijn gehele lichaam. Het spanningszweet maakt plaats voor angst.

Midden in het rivierengebied! De drone moet wel verloren zijn! Het heeft geen zin om nu te gaan zoeken, het water kan hij toch niet in.

Thuisgekomen vertelt hij met een brok in zijn keel het verhaal. Meteen krijgt hij de wind van voren (zo mogelijk nog harder dan buiten).
Zo veel geld uitgegeven, en dan in een onbesuisde bui meteen weer vergooien! ‘zet de rest van je spullen maar meteen te koop, ik wil er niets meer mee te maken hebben!’

Met hangende pootjes gaat onze Ier naar zijn werkkamer. De foto’s van de spullen die hoorden bij zijn mooie drone staan al snel online. Met pijn in zijn hart beseft hij dat het er nu ook even niet in zit om weer een mooie nieuwe gadget uit te gaan proberen.

Badend in het zweet wordt hij de volgende ochtend wakker. De rivier, zou die niet droog zijn komen te staan? Is de drone heel misschien te redden?

Rennend over de inderdaad droge rivierbedding komt hij uiteindelijk bij zijn nadruipende Drone.

Nu is het zaak om te redden wat er te redden valt. Thuis niets laten zien, hij glipt naar binnen, plaatst alles weer bij elkaar in zijn studeerkamer. Daar zal zijn vrouw niet snel komen. Bewust heeft hij de bende daar ter plekke in stand gehouden.

Nu maar hopen dat het goed komt…

(hieronder het verhaal waarop ik het heb gebaseerd, niet hetzelfde.)

https://www.drones.nl/nieuws/2015/09/ier-ziet-drone-het-water-in-gaan-en-vindt-hem-3-uur-later-terug

De natte drone van iedere man