Uitgebalanceerde nonsens
'Maar dat past me niet,' mopperde ik toen mijn man aan kwam zetten met het perfecte pakje voor het bal der ballen.
'Ja, daarom heb ik dit gekozen,' verklaarde hij, 'de gedachte dat jij op een boekenbal tussen al die excentriekelingen zou stralen. Alsjeblieft, zeg, dat past toch überhaupt jou niet? Dan kan je beter een andere uitdaging aangaan. Wanneer het je lukt om zover af te slanken dat jij in dit gevalletje past, beloof ik plechtig dat ik je op handen zal dragen.'
Voor mij was het de stimulans waar ik op zat te wachten.
Alles doorliep ik. Van een uitgebalanceerd trainingsprogramma tot en met het evenwichtigste dieet.
Toen ik zo licht als een veertje was, wurmde ik mij in het kostuum. Mijn man oversteeg zijn belofte, hij droeg mij niet alleen op handen, maar zelfs op zijn vinger.
