Van creatieve duizendpoot naar onhandig kneusje...
Toen ik op zes november 2018 wakker werd, was er duidelijk iets mis met me. Dat het ernstiger was dan ik aanvankelijk dacht, bleek pas veel later.
Die morgen, stond ik zoals gewoonlijk op om naar mijn werk te vertrekken. Ik werkte op dat moment als hulpkok bij een traiteur en combineerde dit met mijn andere passie, het theater. We hadden net de laatste voorstellingenreeks achter de rug van een groots halloweenspektakel. Geen wonder dat ik me niet tip top voelde door het gebrek aan slaap van de afgelopen weken. Er vanuit gaande dat ik een beetje oververmoeid was, ging ik richting huisarts. De tintelingen in mijn vingers probeerde ik weg te wapperen en de pijnscheuten schreef ik toe aan het sleuren met decorstukken. Gewoon even wat rusten en ik zou de oude wel weer zijn. Maar...
Het verdict was helemaal anders dan verwacht.
Een beknelde zenuw, waarschijnlijk in de carpale tunnel.
Huh? Wat?
Had al wel eens wat over het carpool tunnelsyndroom gehoord, maar ik wist niet dat het dit was 😅 weer wat geleerd