Hé, maar dat is praktisch. Ik zag dit onderwerp van de Wibra in mijn mail verschijnen en werd er helemaal blij van. Nog niet eerder van gehoord dat rompertjes het voorjaar aankondigen, maar als een rompertje daarbij helpt, dan koop ik dat.
Ik naar de Wibra en 5 rompertjes gekocht, want ik ben klaar voor het voorjaar.
Nu moet je weten dat de Wibra geen paskamers heeft, dus toen ik thuiskwam heb ik ze gepast. Althans een poging ondernomen.
Wat blijkt, geen van de rompertjes pas ik aan. Ze komen niet eens voorbij mijn enkel. En nu?
Ik ga er even voor zitten en denk na, want ik heb zin in het voorjaar. Naast me liggen twee schatten van katten te slapen. Dát is de oplossing.
Ik hijs de viervoeters in een rompertje, maar hun reactie was niet geheel naar verwachting. Het kondigde in ieder geval geen voorjaar aan, eerder donderwolken aan heldere hemel. Ik ben nog m'n wonden aan het likken. Nou, ja, aan het bepleisteren, eigenlijk.
Ik heb niet de moeite genomen ze weer te ontdoen van die romper, want dat kunnen ze prima zelf gezien hun uitgestrekte nagels.
Dus ik op naar m'n duifjes. Altijd in goede luim. Bedacht me gelijk dat het een hoop werk scheelt met het hok schoonmaken, als zij een romper aan hebben. Duifje & Co. kijken me wat schichtig aan als ik hen de rompertjes laat zien. Ze schudden hun koppies en lopen nota bene weg. Maar ik ben niet voor één gat te vangen en geef Marietje als eerste haar rompertje. Ze pikt met haar snavel naar m'n vingers, die ik handig weet te ontwijken. Inmiddels geoefend na mijn katjes. Binnen 3 seconden loopt Marietje uit de halsopening. Hmmmmm, dat schiet niet op. Ik pak een touw om het op maat aan haar vast te binden. Zo hé, Marietje is 'not amused' en ik moet toegeven dat haar vleugels er wel een beetje verfrommeld uitzien door de armsgaten. Na een wat geanimeerd gesprek, hebben we besloten dat het niks voor haar is en Iza blijft de marteling, zoals Marietje het noemt, bespaard.
Ik ga er even voor zitten en denk na, want ik heb zin in het voorjaar. Naast me liggen twee schatten van katten te slapen. Dát is de oplossing.
Ik hijs de viervoeters in een rompertje, maar hun reactie was niet geheel naar verwachting. Het kondigde in ieder geval geen voorjaar aan, eerder donderwolken aan heldere hemel. Ik ben nog m'n wonden aan het likken. Nou, ja, aan het bepleisteren, eigenlijk.
Ik heb niet de moeite genomen ze weer te ontdoen van die romper, want dat kunnen ze prima zelf gezien hun uitgestrekte nagels.
Dus ik op naar m'n duifjes. Altijd in goede luim. Bedacht me gelijk dat het een hoop werk scheelt met het hok schoonmaken, als zij een romper aan hebben. Duifje & Co. kijken me wat schichtig aan als ik hen de rompertjes laat zien. Ze schudden hun koppies en lopen nota bene weg. Maar ik ben niet voor één gat te vangen en geef Marietje als eerste haar rompertje. Ze pikt met haar snavel naar m'n vingers, die ik handig weet te ontwijken. Inmiddels geoefend na mijn katjes. Binnen 3 seconden loopt Marietje uit de halsopening. Hmmmmm, dat schiet niet op. Ik pak een touw om het op maat aan haar vast te binden. Zo hé, Marietje is 'not amused' en ik moet toegeven dat haar vleugels er wel een beetje verfrommeld uitzien door de armsgaten. Na een wat geanimeerd gesprek, hebben we besloten dat het niks voor haar is en Iza blijft de marteling, zoals Marietje het noemt, bespaard.
Ik loop weer naar binnen, totaal ontgoocheld en zie op de keukenvloer twee verscheurde rompers liggen en twee ziedende katten ernaast.
Beste Wibra,
Ik heb het heus geprobeerd om het voorjaar een beetje in het jaar naar voren te halen, maar geloof mij maar, dat lukt niet met rompertjes. Ik heb nu twee sjaggerijnige katten en m'n twee duiven hebben een paniekaanval van een dag. En ik pas ze ook niet!
En nu blijkt het dus gewoon nog steeds winter te zijn, mét je rómpertjes!
En nu blijkt het dus gewoon nog steeds winter te zijn, mét je rómpertjes!
Met een teleurgestelde wintergroet,
Marion#voorjaar #duifjes #katten #kortverhaal #rompertjes
