Opinion: Sprookjes en de Duivel

De Duivel is niet echt. Met dank aan de religie werd het de verzamelnaam voor alles wat het geloof verbood (en voir verwarring zorgde voor de domme mens). En dat alles was, om te beginnen, elke god van een ander/eerder/ouder geloof.
In den beginne was er namelijk alleen zoiets als de Dood. Met de Dood was er ook:
-  een leven na de Dood of met/bij de Dood en
- een wereld onder de wereld die verdeeld was in 3 werelden (niets 7 hemelen). Daar bleef je dan in doorsnee hoewel er ook wel uitzonderingen waren.

Toen de Dood verbannen was, samen met de verschillende goden, kwam er wat nieuws. Eén god. Dat was naast de goddelijke keizer namelijk wel genoeg. Als keizer val je in het niet als er zoveel goden om te aanbidden en te plezieren zijn.
Die ene god ging de plaats in de hemel overnemen en omdat de keizer daar ook graag wilde zijn was er ook een plek voor hem en... voor de brave zielen (aflaatkopers).

Daarnaast kwam de hel, want laten we eerlijk zijn als goede ziel wil je geen oplichter als buurman. Dat haalt de buurt omlaag.
De hel had wel een baas/bazin nodig en de Dood had afgedaan. De Duivel was wel een goede kandidaat, maar de Godin Hel (ook wel Holle of Hulda genoemd en dochter van de Noorse god Loki) won de eerste race en heeft haar naam aan de nieuwe onderwereld geleend met haar vertrek daarheen.
Haar uiterlijk zal te mooi geweest zijn. Mannen zijn in doorsnee beestachtiger en afschrikwekkender, dus de Duivel kreeg de baan. Zijn uiterlijk kreeg hij van eerdere goden (o.a. Pan en de Keltische God Cernunnos,  twee goden die niets duivelachtigs of slechts hadden, maar zoals wij ook uit den Vos Reynaerde leerden is hoorns hebben op je kop niet verstandig.).

In sprookjes zijn trouwens zowel de Dood als de Duivel zelden slim. Zij delven het onderspit bij de domste, luiste, armste losers op de aardbol. Dat is wel heel opmerkelijk en tegenstrijdig in een tijd waarin religie zo zwaar de overhand heeft en de heksenjacht letterlijk is geopend. Overigens blijkt ook God geen erg groot licht te zijn, waarschijnlijk de reden dat hij niet langer in sprookjes voorkomt.
Geconcludeerd kan dan ook worden dat de mens, hoe onderdrukt ook, graag tegen de gevestigde orde aantrapte en sprookjes ook gebruikt werden om deze te kakke te zetten of aan de kaak te stellen.

Om het allemaal wat menselijker te maken zijn inmiddels ook de Duivels uit onze sprookjes gewist (dit i.t.t. Oost-Europa). Wij hebben gewoon de slechte mens geïntroduceerd. De lelijke stiefmoeder, de boze stiefmoeder, de heks, de helleveeg en als het echt niet anders kan de boze bosnimf. Dat is dichter bij huis en herkenbaarder, net als die nare schoonmoeder.