Gisteren (22 februari 2018) kopte het AD met: Gezin moet van 1800 euro rondkomen en koopt zelfs geen frisdrank meer.
Wanneer ik dat zo lees heb ik geen medelijden.
In een wel heel slecht geschreven artikel in het AD lees ik over haar man die volledig is afgekeurd en zij kan niet werken omdat haar man de zorg voor de kinderen niet alleen aankan. Zij kopen zelfs geen frisdrank meer en het hele gezin drinkt limonade (frisdrank is gewoon limonadesiroop met water). Met 100 euro meer zou het leven een stuk aangenamer zijn.
Hoe oud de kinderen zijn is mij een raadsel. Zij zitten nog niet allemaal op het basisonderwijs.
Los daarvan zijn er kinderdagverblijven waar een kind vanaf 6 weken oud heen kan en dit wordt grotendeels, soms helemaal, vergoed. Gewoon de hele dag. Dat weet ik, want ik als alleenstaande moeder werd door het aanspreekpunt van de sociale dienst in Wageningen er fijntjes op gewezen dat ik maar lekker moest gaan werken. Dat ik alleenstaand was met 3 kleine kinderen waarvan de jongste een paar weken oud donderde niets. Die wet dat moeder niet hoeft te werken totdat de jongste 12 is (later werd dat 4 jaar oud) gold niet voor deze moeder.
Ik had geen man of hulp, zelfs geen invalide die een oogje in het zeil kon houden.
Een paar uur werken per dag is altijd mogelijk en leren kan ook. Er zijn thuiscursussen voor vrijwel elk beroep.
Kleine, niet schoolgaande kinderen doen namelijk ook ochtend- en middagslaapjes mocht je ze niet naar een dagverblijf willen brengen en ook 's nachts kun je werken of leren.
Dat frisdrank (volgens mij goedkoper dan niet al te chemische limonade) wordt aangesneden als snijdend punt, teken van armoe, omdat het niet meer gekocht kan worden, vind ik te belachelijk voor woorden.
Frisdrank en limonade is geen drinken, verre van gezond en slecht voor het gebit. Is dit serieus het enige wat iedereen binnen het gezin drinkt?
Ik heb zo het idee dat het AD dit gezin en het feit dat zij in armoe leven in het belachelijke trekt met hun: "zij kunnen zelfs geen frisdrank meer kopen".
Wie in armoe leeft heeft wel grotere zorgen dan "limonade".
Namelijk het betalen van de vaste lasten, de torenhoge ziektekostenpremies, belastingen en dan zelfs geen geld meer hebben om het paracetamolletje tegen de pijn te kopen.
Limonade, frisdrank, de sigaret of make-up kan je geen ruk schelen als je in echte armoede leeft, als je maar een dak boven je hoofd hebt, jouw kinderen gewoon mee met het schoolreisje kunnen.
Je verlegt je eigen grenzen steeds meer en drinkt thee en als dat er niet meer vanaf kan warm water.
Een arm gezin is niet per definitie een ongelukkig gezin. Deze mevrouw kan nog lachen en lijkt mij nuchter.
Op eigen manier spaart ieder voor wat hij/zij belangrijk vindt.
De een bespaart op limonade zodat er gespaard kan worden voor een uitje (leuk voor de kinderen en goed voor jarenlange, blije herinneringen), de ander spaart voor een stel aangepaste schoenen of bril, de volgende voor eens in de 10 jaar naar de kapper of legt geld aan de kant voor het huisdier.
Feit blijft dat een minimum inkomen geen vetpot is.
Hoewel zoiets als tv door sociale zaken al gezien wordt als een basisvoorziening van het leven doen wij zonder. Daar is niemand bij ons ongelukkiger van geworden en al helemaal niet dommer.
Feit is ook dat velen onder het bestaansminimum leven.
Daar is een tante van een.vriendin er al jarenlang 1 van. Zij heeft van haar schamele inkomen 3 kleinkinderen opgevoed en helpt hen nog. Daarvoor heeft zij nooit een cent extra voor ontvangen.
Ook ik ben ik er daar 1 van. Mijn gezin heeft per maand (alles inclusief) ruim 400 euro minder te besteden (met toeslagen) en ja ook ik zou met 100 euro meer blij zijn. Feit is echter dat dit er niet is en dat de tering dan naar de nering gezet moet worden. Dat zullen in de toekomst steeds meer mensen moeten.
Uiteindelijk zullen de meesten er verlopen, verloederd bijlopen. Ongeacht hun niveau van scholing of IQ. De woningen en straten zullen meer en meer vervallen (dit zie ik in steeds meer wijken en straten gebeuren).
Diefstal, vernielingen, verkrachtingen, vrouwenhandel en scam zullen steeds meer schering en inslag zijn (een bron van inkomsten). Uiteindelijk vinden we dat gewoon, de norm en zal dit nog ouder zijn dan de weg naar Rome.
