Dat ze blijven zitten, komt zelden voor. Dieren gaan meestal op de loop als ik nader. Deze niet. Ik sluip zo stil mogelijk op hem af. Echter, het  onvermijdelijke gebeurt; Ik struikel over een steen, graai in het rond naar houvast en grijp een overhangende tak.  Slechte keuze.  Krak zegt de tak.  'Au,' zeg ik als ik op de grond kwak.
Zou hij vluchten?
Nee. Hij blijft staan! Ik laat mijn ingehouden adem weer ontsnappen. O, wat een schatje, overmoedig durf ik het zelfs aan om hem wat te vragen.
'Moet jij niet in een winterslaap of zo?'
'Daar doe ik nooit aan.'
Hij kan praten!  Hoe dan?
Plots weet ik het, het komt door Ingrid, die heeft de doorslaggevende stem gegeven aan het toverwoud.
Maar dan zie ik een smurf en duik weg en 't beest, heel begrijpelijk, volgt.

#schrijven #140w #fotowoorden


Wie mij lief heeft, volgt mij

12 comments