Huwelijk en seks in de Chinese cultuur

Geen Taboe: Seksuele activiteit mag niet door perverse vormen van genot besmeurd worden en is ook geen doelwit van obscene humor. Aan de andere kant is seks ook geen taboe zoals in het Victoriaanse Engeland. De Chinezen vinden dat de behoefte aan seks moet bevredigd worden, vooral om gezondheidsredenen, en  erkennen dat bij deze activiteit matigheid en voorzichtigheid geboden is, net zoals bij eten. 

Ook van iets goed kan men teveel of te weinig krijgen. De gevolgen van een ongebreidelde lust of onthouding kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid, net als vraatzucht en vasten. De Chinezen vermijden alles wat de stabiliteit van het gezin en de samenleving als geheel zou kunnen ondermijnen.

De Chinezen beschouwen voorbehoedsmiddelen onnatuurlijk maar aanvaarden ze bij wijze van compromis, want China heeft al veel te veel monden te voeden. Ze geven de voorkeur aan condooms die zowel de bevruchting als de overdracht van ziekten verhinderen.

Chinese artsen zijn tegen een ruim gebruik van afrodisiaca. Ze vinden deze middelen ongezond omdat ze overdreven en schadelijke eisen aan het lichaam stellen. Hoe dan ook, als seksuele potentie één van de kenmerken van gezondheid is, dan volgt daaruit dat een gezond mens geen afrodisiaca nodig heeft.

In de taoistische wijsbegeerte is seks één van de componenten van de beweging, mogelijk gemaakt door de qi die afkomstig is van eten, drinken en ademen. Seksuele lust is net zoals eetlust een aanwijzing van een goede gezondheid.

 Anderzijds verspreiden de taoisten van het oude China het hardnekkige geloof bij mannen dat seksuele gemeenschap zonder ejaculatie, waarbij het sperma dus bewaard bleef, goed was voor de gezondheid en tot een lang leven leidde.

Sommige mensen vinden een huwelijk met alle bijbehorende cermonie's de juiste procedure. Maar het huwelijk is zelden idyllisch. In het Westen garandeert het geen echtelijke trouw en faalt het in één van zijn hoofddoelen; een kind met twee liefhebbende ouders voortbrengen. 

Toch lijkt het huwelijk bij Chinezen goed uit te pakken, misschien omdat ze leven in de geest van Confusius zijn morele voorschriften en zich niet tevreden stellen met het letterlijk naleven van de wet. Bovendien is het Chinese gezin de grondslag van de maatschappij.

Er is veel te vertellen over een systeem van uithuwelijken zoals dit in China en vele andere landen het geval is, want de statistieken bewijzen dat het maar zelden tot kindermishandeling of tot een scheiding leidt. 

De Chinezen bepleiten het huwelijk niet als gewijd instituut, maar als een wereldse basis, een praktische manier om verspreiding van ziekte tegen te gaan en het nageslacht de veiligheid van een goed ouderschap te bieden.

Ze weten dat een deugdelijk nageslacht genetisch gesproken voortkomt uit deugdelijke voorouders, en de nadruk ligt dus meer op beheerste voortplanting dan op roekeloze ontspanning. 

Verstandige en zorgzame ouders zetten hun romantische gedachten volledig opzij en proberen te voorkomen dat hun zoon of dochter een huwelijk aangaat dat tot overdracht van erfelijke ziekten en gebreken kan leiden. 

Omdat gezond nageslacht zo belangrijk is, geldt een huwelijk tussen leden van dezelfde familie als uiterst ongewenst.

De Chinezen hebben geen taboe rond seks, ze zijn er heel nuchter over en vinden het ook geen verboden vrucht. Ze zijn wel tegen voorbehoedsmiddelen, maar zullen toch condooms gebruiken omdat er al teveel monden te voeden zijn in China. 

Ze zullen geen afrodiciaca gebruiken omdat ze dit heel ongezond vinden. Het huwelijk zien ze als een wereldse basis, en de voortplanting is belangrijker dan de seks.