Alzheimer: dank u Sinterklaasje!
Mijn moeder staat midden in haar kamer, hulpeloos. Vandaag heeft ze een mindere dag. “Ga maar lekker zitten mam,” zeg ik.
“Ja, lekker zitten. Heerlijk.” Ze blijft staan.
Mijn oudste dochter pakt liefdevol haar hand (“kom maar hoor oma”) en brengt haar naar haar stoel. Met een zucht van verlichting strekt ze haar benen.
Omdat ze altijd zo van het Sinterklaasfeest genoot, hebben we een paar cadeautjes voor haar meegebracht. En een gedicht. Dat leest ze hakkelend maar stralend. Mijn jongste overhandigt haar een pakje. “Wat een leuk papier! Kijk, dat is Sinterklaas! Hij schaatst over straat!” Ze draait het pakje rond in haar handen en zingt “dank u Sinterklaasje!”
“Je mag het open maken, oma,” zegt mijn oudste. “Het is voor jou.”
Loading full article...
wakeupkitty
6 years ago
Heerlijk verhaal en zo blij met het poppenkeukentje.
1
Marion's World
6 years ago
Hoe bedenkt ze het, hè ... een poppenkeuken. Ontroerend
1
Soberana
6 years ago
Mooi en schrijnend tegelijkertijd. Fijn dat ze blij was, maar om te zien hoe je intelligente moeder, die qua opvattingen haar tijd ver vooruit was (roetveegpiet) een doos chocolaatjes aanziet voor een poppenkeuken.Wat zul jij de geweldige moeder die zij vroeger was, missen!
1
The Original Enrique
6 years ago
Een heel ontroerend verhaal, het raakt mij echt! Met zowel een lach als een traan...
1
Els Vergaerde
6 years ago
Ontroerend mooi geschreven.
1
Marjolein
6 years ago
mooi geschreven, schrijnend hoor. Lijkt me zo pijnlijk om te zien. Die moeder die zo goed kon dichten die nu een doosje chocolaatjes aanziet voor een poppenkeuken.
1
Chalija
6 years ago
ontroerend
1
Hans van Gemert
6 years ago
Herinneringen die je raken.
1
jolandemooij
6 years ago
Toch weer een mooi moment samen!
1
Els Vergaerde
6 years ago
Ontroerend mooi geschreven.
ElisabethsMagazine
6 years ago
Mooi die herinneringen met deze dagen. Maar ook wrang. Heel dubbel voor je.
