De dans ontsprongen
Gespannen hou ik mijn adem in. Niet bewegen. Dan blijft het kleine kikkertje misschien wel rustig zitten op de duim van mijn hand. Schichtig blik ik om me heen. Is er iemand getuige van dit grootse mirakel? Zal er iemand zijn die het op de gevoelige plaat vast kan leggen?
Geen mens te zien. Misschien is dit wel dé uitgelezen kans voor me om optimaal van wonderen te kunnen genieten. Wat als magie toch eens zou werken?
Durf ik de gok te wagen? Zou ik niet grandioos voor paal staan mocht het op een mislukking uitlopen?
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Wanneer er toch levende ziel aanwezig is, kijkt ook niemand raar op. Hooguit het fragiele kikkertje zelf.
Ik breng voorzichtig mijn hand naar mijn mond, tuit mijn lippen, de kikker ontspringt de dans en ik kus mijn duim.
