Gina was helemaal alleen!! deel 2
Gina kijkt hem geschrokken aan, ze wil weg lopen maar Jimco zegt dat ze moet blijven staan. Gina draaid zich om en begint bijna te huilen. "Meen je dat nou echt, deze foto's zullen me beroemd maken. Het zal mijn doorbraak zijn als ze me al geloven. Dan vraag je me nu om ze te wissen, echt niet. Jimco kijkt haar aan en zegt, "Waarom ben je zo eigenwijs want ik kan je ook gewoon vernietigen." Gina kijkt hem angstig aan maar ziet dat hij anders naar haar kijkt, het lijkt alsof hij haar leuk vind. Ze kijkt hem aan en dan besluit ze om hem zijn zin te geven. Ze wist al de foto's van het fototoestel. Dan kijkt ze hem zielig aan en zegt,"Je komt toch wel terug want ik vind het hier best eng alleen. Dat komt ook wel door jou want je zegt dat je me wil vernietigen. Misschien wil ik helemaal niet terug komen!
Jimco kijkt haar geschrokken aan en zijn ogen worden rood, dan weer geel maar dan kijken ze weer zwart. Dan lijkt hij heel rustig. "Eerlijk, ik kom terug en vertel je dan meer over ons volk. Dan kun je het ruimte-schip zien van binnen misschien mag je er zelfs mee vliegen. Het is niet zo moeilijk, dat leer ik je zo." Gina kijkt hem aan en zegt, Oke! Morgen neem ik vrij van mijn werk, dan heb ik de hele dag. Ik zal hier morgen weer staan als ik de weg nog weet want ik weet niet eens hoe ik hier kwam. Hoe ik hier weer weg kom weet ik eigenlijk ook niet." Jimco wijst naar een plek en daar ziet ze de flits weer verschijnen. "Daar moet je door heen, als je een flits ziet dan rijd er snel door heen." Ze kijkt hem angstig aan en zegt, "Dat ziet er nu best eng uit, mijn benzine is ook op." Jimco geeft haar een klein flesje en kijkt haar ernstig aan. "Doe een druppel hiervan in je tank." Gina wil het flesje bekijken maar Jimco zegt, "Houd het niet in het licht, laat het ook niet aan de anderen zien ze mogen niet weten dat ik je help. Mijn volk houd niet van jullie soort, de vrienden die ik bij me wisten dat we hier heen zouden gaan. Jou kennen we al een tijd want je in je tekeningen zijn onze ogen. We vragen ons al een tijd af hoe dat kan?? Kan je ons zien? We zijn onzichtbaar als we dat willen maar toch verschijnen we steeds op je tekeningen en foto's." Gina kijkt hem verbaast aan en begint te stotteren," du du dus dat zijn jullie toch, bah, bah, ik voelde me altijd al bekeken." Jimco kijkt naar de grond en zachtjes zegt hij, "maar je bent ook een apart wezen."