Dit is het vervolg van de wandeling die ik gisteren plaatste.
We gaan dapper door. Er is nog veel meer te zien.
Zoals dit koninginnekruid.
Niet te lang dralen. Mijn gids loopt alweer ver vooruit.
Ondertussen laat ik mijn ogen dwalen langs de bomen. Ik ben tenslotte in een woud.
.JPG)
Van hoog gaan we naar laag.
Tranende franjehoed is de mooie naam.
Links en rechts schieten paddenstoelen als paddenstoelen uit de grond.
We zwammen nog even verder.
We laten het herfstgevoel even achter en nemen een dagkoekoeksbloem op de korrel.
.JPG)
En dan een heel lief bedauwd veertje dat bijna achteloos tussen het gras is geparkeerd.
Wat uitgebloeide distels steken mij bijna de ogen uit.
Maar wat zie ik daar? Verstopt? Verborgen? In slaap?
Dan kom ik mijn neefje weer tegen.
Hij lijkt een valkuil voor zichzelf te hebben gegraven.
Ik huppel verder en een hooibeestje laat zich zien tussen het gras.
We naderen het eind want heel in de verte zie ik een bordje dat ons de toegang zal versperren.
Heel stiekem gaan we nog een stukje verder.
We vinden het vlonderpad weer terug.
Een dambordvlieg landt voor mijn voeten. Hij lijkt te zeggen: tot hier en niet verder.
Even verderop zien we waarom.
We keren om. Onderweg zie ik nog een groene schildwants.
En een elzenhaantje die zich tegoed heeft gedaan aan een elzenblad.
Bij een donker bosje ben ik ineens mijn jonge woudloper kwijt.
Hij weet uitstekend op te gaan in zijn omgeving.
Voor ik hem terugroep, maar ik nog snel even een foto van een headbangende kruisspin.
Het duurt niet lang voordat ik de ooievaars weer in zicht krijg.
Gelukkig weet ik ze dichterbij te halen.
Ze zien er prachtig uit.
Een van hen lijkt zelfs een dansje op te voeren.
Op dat moment rent mijn ongeduldige neefje (als een vogelverschrikker) langs mij heen en de ooievaars zoeken een veilig heenkomen.
Ik volg mijn neefje weer verder het pad af.
Ik krijg nog een tipje van een zomerse sluier als ik een dagpauwoog in het zand zie liggen.
Dan maken we ons op om weer het oerwoud in te gaan.
Het pad leidt ons naar een donkere tunnel.
Het gaan nu snel.
Voor ik mijn fiets bereik kijk ik nog even genietend om me heen.
Ik hou me voor om later dit jaar weer terug te komen.
Hopelijk dan met meer waterpartijen.
