We hadden net nog Blue Monday ... de zogenaamd meest deprimerende dag van het hele jaar.
 Volgens een wetenschappelijk bepaalde formule, geclaimd door een Britse psycholoog, zou de maandag van de laatste volle week van januari het grootste aantal depressieve, weemoedige en andere negatieve gevoelens oproepen bij mensen.
Reden : de goede voornemens zijn weer eens mislukt en er zijn niet echt plezante vooruitzichten. Vakanties zitten nog ver. Het lentezonnetje laat nog op zich wachten. De dagen zijn somber en/of koud.

Winterblues… Ook zo'n aangenaam woord. Synoniem : winterdepressie. (Om echt happy van te worden.)
De oorzaak hiervan is een gebrek aan zonlicht.
Ik geef het toe. Als de dagen grauw en somber zijn en het niet echt licht lijkt te worden, heb ik ook zin om me op te krullen onder een dekentje bij de haard, met een goed boek.
Maar gelukkig scheen dit weekend het zonnetje. Goed ingeduffeld een flinke wandeling maken. In eigen dorp dan nog wel. Na 5 km stappen bij een deugddoend zonnetje, dat toch al een heel klein beetje warmte lijkt te geven, voel ik me veel beter dan na een middagje op de bank onder dat dekentje.

Ander gewandel :