Autobiografisch: Depressie (Enriqeau)

Als aarde zo donker, als kolen zo zwart

Depressie genaamd, een diep, donker gat

Je krijgt geen lucht, alsof je stikt

Je ziet hoe traag de tijd wegtikt

Een hels vuur, wat alles verslindt

Nergens waar jij, je veiligheid vindt

Tot aan je lippen, staat het water

Je lijdt in stilte en bent geen prater

Verlossing komt, dat merk je later

Het leven krijgt waarde, want jij overwint

Deze zelfbedachte nieuwe dichtvorm moet aan de volgende voorwaarden voldoen:

Het gedicht telt een even aantal zinnen. (Minimaal 4)
In elke 2 zinnen, staat minimaal 1 element (aarde, lucht, water, vuur), al dan niet in samenstelling of als deel van een woord. Welk(e) element(en) je gebruikt mag je zelf bepalen; iedere combinatie is toegestaan.
Het gedicht moet in één en dezelfde taal zijn geschreven.

Verder is rijmen geen harde eis. Een uitvoerige uitleg over mijn dichtvorm en een aantal voorbeelden, kunt u Hier vinden