Officieel ben ik niet meer depressief gelukkig en belangrijker nog; zo ervaar ik dat ook niet meer. Maar het was geen pretje elke keer. Maar goed, ik wil hier geen zwaar blog van maken en ik voel me ook aardig goed. Wel denk ik terug wat ik voor muziek luisterde in die tijd van 'm'n tweede' dus. En dat was met name Dana Winner. Op zich is dit wel weer wat treurige muziek maar wel met mooie teksten! Kennelijk had ik dit toen nodig...

Teksten als "Ik hou van jou en ik blijf je trouw", hekel ik. Sommige -vaak Nederlandse- muziek kun je meezingen zonder het nummer ooit gehoord te hebben. Gelukkig niet alles, ook hier komt wel kwaliteit voorbij. Toch ga ik vaak voor Vlaamse muziek en ik zal hier wat nummers plaatsen en delen tekst die me erg aanspreken. Het zit vaak mooi in elkaar en er is over nagedacht!

Wanneer ik een tekst mooi en goed vind, zal ik 'm rood maken, wanneer 't prachtig is; donkerrood en bij perfect gebruik ik paars. Verder gewoon zwart. Als het onderstreept is, is er nog iets bijzonders aan de hand wat ik verder toe zal lichten. Hopelijk wordt het niet te bont en verwarrend met de kleuren maar ik zou niet weten hoe ik dat beter kan doen... De teksten zijn vaak geknipt en niet persé aansluitend.

Zoals wel vaker als ik een nummer mooi vind, is het nummer of de songtekst niet te vinden op internet. Gewoon helemaal niet, terwijl de zanger(es) het nummer toch écht heeft gezongen. Zelfs Google geeft het op, in de suggesties bij bovenstaande titel...

Gelukkig had Bol.com* wel een cd waar dit nummer op staat. Ook zoiets; m'n mooiste cd's verdwijnen altijd, waardoor ik 'm voor een tweede keer moet bestellen. Eigenlijk raak ik nooit iets echt kwijt, enkel (zeldzame) cd's... Hier dus helaas geen Rocco Granata. Wel heb ik doordat ik het nummer ken én ik het op cd heb, de mooiste (geknipte) teksten weer kunnen selecteren: (Het onderstreepte deel raakt mij persoonlijk nog extra, als Brabander...)

Buona sera mijn Vlaand'ren, ik hou zo van jou...  maar de dagen zijn donker en de nachten zo koud...  Buona sera mijn vrienden...  'k mis je al voor ik ga...  want ik wil weer gaan reizen,ik kan hier niet blijven,ik moet naar het zuiden gaan...  Waar ik ooit ben geboren, loop ik graag verloren, daar kom ik vandaan...   Ik wil de krekels horen, in de avondzon...  Ik wil de bergen zien, waar ik het leven vond.  Ik wil een groot festijn, met Italiaanse wijn...  Ik wil de stilte zien, de verfrissende dauw...  waar ik zoveel van hou...   Buona sera Tonino, Giovanni, Francesco, mijn vrienden van toen...  Ik heb jullie verlaten maar ik wil nog eens praten, die tijd nog eens overdoen...  ...Kom, vertel me je leven,al is het maar even,vertel me van toen...  Ik wil de krekels horen, in de avondzon...

"De stilte zien" vind ik ook zo tot de verbeelding spreken...

...het leven gaat soms over rozen en soms ook weer eventjes niet...  Paradijs is misschien...  een illusie...

Alle dagen zouden zoet moeten zijn...  en alle zomers langer...  Wat je wenst en verwacht, alles lukt, alles lacht, ideaal en zo heerlijk bedacht...  Alle nachten zouden zwoel moeten zijn...  en alle liefde liever...  Ieder woord en gebaar, niet te licht, niet te zwaar, het is alleen...  illusie...

...Alleen maar alleen zijn en jou weer vergeten,2 mensen die 1 zijn, ik moet 't niet weten... (2x) Ik durf gewoon niet van je houden, ik ben te bang...   ...'k weet niet of er naast me nog plaats is voor jou,m'n eigen bestaan biedt zo weinig houvast. Ik weet soms niet hoe ik me drijvende houdt, 'k heb met te leven, alleen al zo'n last...   ...Ik ben niet gevoelloos maar ik kan 't niet. Ik loop liever doelloos en doe jou verdriet...  Ik ben als een dief die 's nachts naar je sluipt,die zonder woorden in bed naast je kruipt...  

Hier is het onderstreepte eigenlijk autobiografisch, vandaar dat het me erg raakt...

...zo likte ik vergeefs m'n wonden...  Geschaafd, beschadigd, geschonden...

'k werd wakker,dit is wat ik hoorde...  verwijten uit zovele monden...  Onuitgesproken wrange woorden...  Geschaafd, beschadigd, geschonden...

'k heb jou gevonden toen, jij kwam 'r...  als door de hemel zelf gezonden...  ik ben genezen en niet langer...  Geschaafd, beschadigd, geschonden...

Let hier ook vooral op wat ze hoorde; "Verwijten uit zovele monden", maar ook "ONuitgesproken wrange woorden"? Dit stukje tekst vind ik prachtig gevonden en soms is het ook echt zo -in elk geval gevoelsmatig- dat je de wrange woorden écht in je hoofd kunt horen, terwijl ze niet eens uitgesproken zijn! Dat is misschien nog wel erger...

De positieve noot is het stukje wat Dana zingt in het stukje wat er als laatste staat natuurlijk en door de woorden "ik ben genezen en niet langer", komt ze weer perfect uit op de woorden; "Geschaafd, beschadigd, geschonden...", nu in een positieve context dus!

Eens was ze jong en mooi en teder bemind...  Maar bij haar thuis vonden zij haar geliefde te min...   Doña Carmela Gonzalez, het leven had mooi kunnen zijn...  Jij hield van hem en hij hield zo van jou, zoals van géén andere vrouw...    ...Haar ouders hadden voor haar een rijk huwelijk bedacht...  maar zij liep weg van huis, in de donkere nacht.  Kwam aan de kloosterpoort en daar belde ze aan...  Zij nam de sluier aan en koos 'Gonzalez' als naam...   ...Doña Carmela Gonzalez, zijn naam gaat nooit uit je hoofd...  Jij wou geen ander want voor eeuwen lang, had jij hem je liefde beloofd...

Hier voelt het onderstreepte stukje toch weer autobiografisch...